وى در كتاب خود الصواعق المحرقه گويد:

((مقاتل بن سليمان و مفسران پيرو او گفته اند كه آيه شصت و يكم فرموده خدا سبحان ((و انه لعلم للساعه )) درباره حضرت مهدى (ع ) نازل گرديده است . و رواياتى كه بصراحت وى را از خاندان پيامبر(ص ) مى داند خواهد آمد در اين صورت آيه شريفه دلالت بر بركت در ذريه فاطمه و على دارد و خداوند از آن دو، فرزندان پاك و و شايسته اى بر آورد و نسل آن دو را كليدهاى حكمت و معادن رحمت قرار مى دهد و سر آن اين است كه پيامبر ذريه خود را از شر شيطان رانده شده در پناه خداوند قرار داد و براى على نيز چنين دعايى نمود كه شرح تمام آن از سياق روايات مربوط به او استفاده مى شود)) (478)

بنظر من ممكن است بين تفسير آيه شريفه به مهدى و عيسى (ع ) را بتوان جمع كرد، زيرا عيسى (ع ) در زمان حضرت مهدى (ع ) فرود مى آيد و با او همكارى مى نمايد و نشانه هاى حق و قيامت توسط هر دو آشكار مى شود.

ابن حجر پس از آنكه مجموعه اى از روايات مربوط به حضرت مهدى (ع ) را در حاشيه روايت ((لامهدى الاعيسى بن مريم )) مى آورد مى گويد:

((پس بنابراين تفسير، اينكه نيست مهدى بجز عيسى ، مسلما بر اساس ثابت بودن آن است وگرنه حاكم گفته است : من آن را بعنوان تعجب آوردم نه براى استدلال به آن و بيهقى مى گويد: تنها محمد بن خالد آن را نقل كرده است و حاكم گويد كه : وى مجهول است و در سند آن روايت اختلاف وجود دارد و نسائى بصراحت او را مجهول و ناشناخته دانسته است و ديگر حافظان روايت بطور قطع اظهار كرده اند كه روايات قبل از آن يعنى روايتى كه صراحتا دلالت دارد بر اينكه مهدى از فرزندان فاطمه است از حيث سند صحيح تر مى باشد)) (479)

و سپس مجموعه اى ديگر از روايات مربوط به مهدى (ع ) را بيان مى كند.