شايد كهن ترين كتابى كه از اهل سنت درباره مهدى (ع ) بدست ما رسيده است ، كتاب ((فتن و ملاحم )) اثر حافظ نعيم بن حماد مروزى (متوفاى سال 227 ه‍) باشد كه مؤ لف آن از اساتيد بخارى و ديگران بوده است و از مصنفان صحاح ششگانه بشمار مى رود نسخه اى از اين كتاب در كتابخانه دائرة المعارف عثمانى در حيدر آباد هند شماره 3187-83 و نسخه اى در كتابخانه ظاهريه دمشق به شماره 62- اءدب ، وجود دارد و نسخه اى در كتابخانه موزه انگلستان است كه حدود دويست صفحه پشت و رو دارد و تاريخ نسخه بردارى آن سال 706 هجرى مى باشد و روى پاره اى از صفحات آن عبارت (وقف حسين افندى ) ديده مى شود كه نشانگر اين است كه نسخه مذكور از موقوفات تركيه گرفته شده است و در سال 1924 م . در كتابخانه بريتانيا ثبت گرديده است . و يكى از منابع ما در كتاب حاضر كه از آن روايت نقل كرده ايم همين نسخه است . اما ساير منابع روائى و اعتقادى اهل سنت كه راجع به بيش از پنجاه ماءخذ مى رسد كه كتب صحاح نيز در ميان آنهاست . و اما شمار تاءليفات ، رساله ها و پژوهش هاى ويژه تقريبا به تعداد منابع و ماءخذ مى باشد.