بازگشت

لزوم طول عمر


لزوم طول عمر


برگرفته از آثار مرحوم آية الله سيد رضا صدر




از نـظـر اجتماعى كه ثابت شد مهدى نوعى ، استحاله وجودى دارد و وقوعش غير ممكن است و
ثابت شد كه مهدى ، شخصى است معين و بايستى وجود خارجى داشته و از دودمانى پاكيزه
ريـشـه گـرفته باشد و چون نظير خاندان رسول خدا صلى الله عليه و آله خاندانى در
فـضيلت و طهارت يافت نشده و نمى شود و بايستى مهدى از اين دودمان باشد و او خليفه
دوازدهـم آن حـضـرت اسـت . پـس بـايـسـتـى حـضـرت بـارى تـعـالى بـه مـهـدى ،
طـول عـمـرى عـنـايـت كـنـد كـه هـر وقـت ، زمـان مـسـاعـد ظـهـورش گـرديـد و بـشر شايسته
عـدل جـهـانـى و ايـمـان جـاودانـى گـرديـد، مـهـدى قـيـام كـنـد و پـرچـم
عدل خدايى را در سراسر گيتى به اهتزاز آورد و خواسته فطرى بشريت را بدو عطا كند
و غايت از ارسال انبيا را محقق سازد.


فرد ممتاز


بـديـهـى اسـت كـه در مـيان انواع نباتات و حيوانات ، وجود افراد ممتاز ميان نوع خودشان
حقيقت دارد.


درخـت سيبى كه چندان سيب دارد، گاه در ميان سيبهايش سيبى پيدا مى شود كه از نظر رنگ
و طعم و بو و حجم ممتاز است و سيبهاى ديگر درخت ، فاقد اين كمالات هستند.


حـال در جـمـيع نباتات چنين است ؛ خواه تره بار باشند، خواه خشكبار؛ خواه نباتات بوته
اى باشند، خواه درختى .


در مـيـان حـيـوانـات نيز، اين سنت ادامه دارد شبانان ، دامداران ، خدمتگزاران باغ وحش براى
تـخـمـگـيـرى از افـراد مـمـتـاز اسـتـفـاده مـى كـنـنـد. در مـيـان انـسـانـهـا نـيـز،
حال چنين است :


شاگرد اول كلاس ، فرد ممتاز ميان شاگردان كلاس است . برندگان امتحانات سراسرى
كنكور، افراد ممتاز در ميان داوطلبان هستند.


گاه فردى در شهر و يا زمانى ، فرد ممتاز است ، ولى در شهر ديگر يا زمان ديگر، فرد
عـادى بـه شـمـار مـى آيـد.جـوانـى كـه در ايـران و لبـنـان
تحصيل كرده بود، مى گفت : هنگامى كه در ايران بودم ، همرديف شاگردان بودم و هنگامى
كه در لبنان تحصيل مى كردم فرد ممتاز كلاس ‍ به شمار مى آمدم .


گـاه فـردى در زمـانـى در كـل جهان ، فرد ممتاز است ؛ مانند كسانى كه در بازيهاى المپيك
مدال طلا و يا نقره و برنز مى گيرند.


افراد ممتاز بشرى ، گوناگون هستند؛ فردى در زيبايى فرد ممتاز مى شود و ملكه و جاهت
لقب مى گيرد. فردى در نيروى بدنى فرد ممتاز مى شود و رستم زمان و قهرمان جهان مى
گـردد، فـردى در دانـش و بـينش ‍ چنين مى شود و ابن سينا مى گردد، دگرى در زيركى و
سـياست چنين مى شود مانند ((بيسمارك )). فردى از نظر تقوا و فضيلت ، فرد ممتاز مى
گردد و سلمان زمان و ابوذر دوران ناميده مى شود.


ايـن مـطـلب ، بـديـهى است و مورد مشاهده همه خلق است ، ولى ممتاز بودنشان اختصاص به
زمـان و مكان دارد و جهانى و همگانى و جاويدانى نيست و افراد ممتاز بشريت ، نمى توانند
باشند.


ولى گـروهـى افـراد مـمـتـاز بـشـريـت هـسـتـنـد كـه در مـيـان هـمـه خـلق جـهـان
مـثـل و مـانـند ندارند؛ هر چند در زمانى مخصوص و يا در مكانى مخصوص ‍ زيست داشته اند.
ايـن بـزرگـمـردان ، پـيـامبران خدا هستند كه همگان از همه خلق برترند؛ هر چند برتر و
بالاترى در ميان خودشان وجود دارد.


چرا اينان ، افراد ممتاز بشريت هستند؟


چـون شـايـسـتـگـى داشـتـنـد كـه بـديـن مـنـصـب مـقـدس از سـوى خـدا
نايل گردند و دگران چنين شايستگى و قابليت را نداشتند.


در مـيـان ايـن بـزرگـمـردان ، آن كـه از هـمگان برتر و بالاتر است و داراى شايستگى و
فضيلت و بزرگوارى بيشتر است ، وجود مقدس خاتم انبيا محمد مصطفى صلى الله عليه
و آله است كه فرد ممتاز بشريت است و از همه خلق جهان ، گذشتگان و آيندگان ، برتر و
بالاتر است .


از اين رو، سيدالانبيا و اشرف پيامبران گرديد. اوصيا و خلفاى دوازده گانه آن حضرت ،
چـنـيـن هـسـتـنـد كـه هـمـگـى افـراد مـمـتـاز جـامـعـه بـشريت بوده و هستند و در ميان خلق جهان
مـثـل و مـانـند ندارند. زيرا كه عاليترين و مقدسترين منصب الهى به آنها تفويض گرديده
است و از سوى خدا به فرمانفرمايى همه انسانها برگزيده شده اند.


ايـن گـروه مـمـتـاز و بـرتـرين ، از حضرت خاتم انبيا آغاز مى شوند و به حضرت خاتم
اوصيا، يعنى حضرت مهدى ، ختم مى شود.


هـمـگـى داراى دانـشـى بـرتـر، بـيـنـشـى بـرتـر، عـقـل و خـردى بـرتـر،
فضايل و مناقبى برتر بوده و مى باشند و نظير و مانند ندارند.


در مـيـان ايـن بـزرگـمـردان ، حـضـرت مـهـدى از نـظـرى فـردى مـمـتـاز شده و داراى عنايت
مـخـصـوصـى از سـوى خـدا گـرديـده ، و آن طـول عـمـر است و اين فضيلت ، اختصاص به
حضرتش دارد و از امتيازهاى آن وجود مقدس است و فرد ممتاز انسانى و جهانى و جاودانى به
شمار مى آيد كه در گذشتگان و آيندگان نظير ندارد.


طول عمر، موجب رنج و مشقت است و بايستى مصيبت كش عزيزان و دوستان باشد و ساليانى
دراز در رنج فراق بگذراند. ولى حضرتش ، براى خاطر خدا، اين رنج و اين مصيبت و مشقت
را تحمل مى كند؛ چون پايدارى و صبر را به حد اعلا داراست و اين صبر و شكيبايى يكى
از بزرگترين فضايل آن حضرت خواهد بود.





پاورقي :

اكـنـون (1420) عـمـر شـريـف آن حـضـرت ، 1164 سال است .