در اوّل عنوان فقره اى از فرمايش نبوى (صلى الله عليه وآله) كه : « فمن نصره فقد نصرني و نصر ولده القائم (عليه السلام) » بيان كرديم پس اگر مراد و مفهوم آن همان باشد كه در ترجمه آن فقره در اوّل عنوان ذكر كرديم پس آن هم ــ علاوه بر شواهد ديگرى كه از عقل و نقل ذكر شد ــ از جمله شواهد بيان ما خواهد بود ، يعنى : كلام حضرت رسول (صلى الله عليه وآله)دلالت دارد بر آنكه با يارى حضرت ابى عبدالله (عليه السلام) يارى جمله ائمّه اطهار (عليهم السلام) و يارى حضرت صاحب الأمر (عليه السلام)حاصل مى شود .



و اگر مراد چنين باشد كه : هر كس حسين (عليه السلام)را يارى نمايد ، چنان است كه مرا و فرزندش قائم (عليه السلام)را يارى كرده باشد ، يعنى در فضل و ثواب ، كه در واقع هم مراد اين است كه يارى حضرت سيد الشهدا (عليه السلام)از اعمال جليله ايست كه بوسيله آن اجر يارى حضرت رسول (صلى الله عليه وآله)و يارى حضرت قائم (عليه السلام)عطا مى شود ، ولو آنكه خصوصيت مصداق نصرت و يارى ايشان هم در او حاصل نشود ، پس اين فقره شريفه تأكيد بيانِ ما خواهد بود ، گر چه همان وجه اوّل اظهر است ، و الله العالم بحقيقة كلامه و كلام اوليائه