بازگشت

شفيع قرار دادن اهلبيت (عليهم السلام)در دعا


آنكه امر بزرگى را به درگاه الهى شفيع قرار دهد ، و بزرگتر و برتر از همه ممكنات انوار پاك و طيّبه اهلبيت اطهار(عليهم السلام)مى باشند ، كه از اوّل ايجاد عالم شفعاى همه انبياء و اولياء و ملائكه (عليهم السلام)بوده اند .



و بزرگترين و جامعترين و كاملترين نوع استشفاع و توسّل به آنها توسّل به وجود مبارك حضرت ابى عبدالله الحسين صلوات الله عليه است ، كه در فصل دوازدهم ذكر خواهد شد.



ولكن از بزرگترين شرايط تأثير توسّل به اين انوار طيّبين صلوات الله عليهم اجمعين آن است كه اسماء مقدّسه آنها را به درگاه خداوند شفيع قرار داده ، و او را به جاه و مقام آنها در نزدش قسم دهند ، در حالى كه واقعاً در قلب خود معترف باشند كه اين چهارده نور مطهّر (عليهم السلام)نزد خداوند از جميع موجودات حتّى انبياء اولوالعزم عظام (عليهم السلام)افضل و اشرفند ، و آنها وسائل و وسائط همه فيوضات الهيّه از براى جميع مخلوقات هستند ، و هركس به هر فضل و هر شرفى فائز گرديد از هر نوع كمال بوسيله قبول ولايت آنها مى باشد ، و قبولى هر عمل و عبادتى و وصول به مقام عالى در بهشت به محبّت و معرفت آنها و دشمنى ظاهرى و باطنى با اعداء و مخالفين آنهابستگى دارد .