براى پيشروى و دست يازى به مقدّمات ظهور، هيچ عاملى در كاربرد امور، و پيمودن پلّه ها و پشت سر گذاشتن موانع مانند «اخلاص» در كار نيست، اخلاص، در كارها روح و نشاط مى بخشد، و به طور اتوماتيك بدون دردسر، چرخهاى عظيم موتورهاى انقلاب را به حركت در مى آورد، اخلاص انسان را به آخرين درجه آمادگى و اراده قاطع و طبيعى بودن بدون منّت كه همان انتظار ظهور است سوق مى دهد، خداوند متعال پشتيبان افراد مخلص است، شيطان و هوسهاى نفسانى كه ضررها و ضربات سختى بر رشد انسانها وارد مى آورند از افراد مخلص دورند.( [26] )

آزادانديشى واقعى در سايه اخلاص به دست مى آيد، توكّل به خدا و اعتماد به نفس، و عزت و شرافت كه هر يك عاملى براى دستيابى به مقدمات ظهور حضرت بقية اللّه(عج) است در پرتو اخلاص، جان مى گيرند و تحقق مى يابند.

در روايتى از امام باقر(عليه السلام) مى خوانيم:

«هر بنده اى چهل روز در راه خدا مخلصانه قدم برداشت خداوند درد و درمان را به او نشان مى دهد و ريشه هاى حكمت و دانش را در دلش استوار مى سازد.»( [27] )

امام صادق(عليه السلام) در سخنى فرمود:





«اِذا كانَ مُخْلِصاًلِلّهِ اَخَافَ اللّهُ مِنْهُ كُلَّ شَيْئى حَتّى هُوَامِ الاَْرْضِ وَ سُباعِها وَ طَيَرُالسَّماءِ



هرگاه مؤمنى كارها را تنها براى خدا انجام دهد، خدا همه چيز حتى جنبندگان و درندگان زمين و پرندگان آسمان را از او مى ترساند.»



( [28] )

بنابراين در اين برنامه ريزى بايد اخلاص در كارها سرلوحه برنامه ها قرار گيرد.