در اسلام به «ولايت» اهميت فراوان داده شده است به گونه اى كه اگر آن نباشد هيچ چيز نيست، بلكه بايد برنامه هاى اسلام تحت نظارت ولايت باشد، و به عبارت ديگر چرخ انقلاب توسط او بگردش در مى آيد، او نشان راه و پيشوا و جلودار امت است، و همه گروههاى اسلام را در يك خط به پيش مى برد.

ولايت يعنى حكومت و سرپرستى دين و دنياى مردم، كه بسيار مقام پر مسئوليّت بزرگى است و تنها افراد شايسته و كامل مى توانند عهده دار آن گردند.

همانگونه كه در صدر اسلام رهنمودهاى رهبر شايسته نقش اساسى در پيشبرد داشت، امروز نيز در راه انتظار حضرت مهدى(عج) و زمينه سازى براى حكومت جهانى آن حضرت حتماً بايد اين خط حفظ گردد، تا مسلمانان در نظم و انسجام خاص تحت رهنمودهاى رهبر شايسته كه امروز از آن به ولايت فقيه تعبير مى شود راه زمينه سازى صحيح را دريابند و با پشتگرمى معنوى خاصى آن را دنبال كنند. و به عبارت روشنتر، نائب و معاون به حق حضرت مهدى(عج) مسلّماً به راه مهدى(عج) نزديكتر و آگاهتر است، و رهنمودها و سرپرستى او مى تواند نزديكترين و حساب شده ترين شيوه براى رسيدن به حكومت مولى امام زمان(عليه السلام) باشد، با توجه به اينكه انجام دو وظيفه بزرگ امر به معروف و نهى از منكر انسان را از بى تفاوتى بيرون مى آورد، و وادار مى كند كه حضور فعّال در صحنه داشته باشد.

به اميد آنكه با به كار بستن اين عوامل كه در رأس عوامل ديگر است بتوانيم همچون مسلمانان صدر اسلام به پيش رويم و جهان را به استقبال حكومت جهانى حضرت مهدى(عج) سوق دهيم كه خود در مسير انقلاب، و تداوم انقلاب است كه نهايت آن آينده درخشان و اهتزاز پرچم



«لا اله الاّ اللّه»

در كلّ جهان خواهد شد، و همين اميد به آينده روشن ـ نه مبهم و تاريك ـ خود همان عامل درونى و انتظار است كه بايد به صورت علم و عمل درآيد و به نتيجه عينى برسد.

بايد توجّه داشت كه خود امام قائم(عج) نيز در انتظار است كه شرايط فراهم شود و خداوند متعال، اذن خروجش را صادر فرمايد و جهان را از ظلم و فساد رهائى بخشد و بقدرى در اين مورد بى تاب است كه حتى وقت خروج وارد مسجد الحرام مى شود و بين مقام ابراهيم(عليه السلام)و كعبه دو ركعت نماز مى خواند و پشت به حجر الاسود زده، سپس دستهايش را به سوى آسمان بلند كرده و آنچنان گريه و تضرّع مى كند كه به زمين مى افتد و اين است فرموده خدا در قرآن:





«اَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الاَْرْضِ



آيا خداى شما كسى است كه دعاى مضطر را اجابت مى كند و گرفتاريها را برطرف مى سازد و شما را خلفاى زمين قرار مى دهد؟» (يا معبودهاى باطل) »



( [17] )

امام صادق(عليه السلام) فرمود:

«سوگند به خدا «مضطّر» همان قائم (عج) است.»( [18] )

آرى امام قائم (عج) اين چنين بى تابانه در انتظار اصلاح و انقلاب جهانى است، تا جهان را از لوث آلودگيها و جنايات و ستمگريها نجات بخشد.