برادرى اسلامى و رسيدگى به دردهاى اجتماعى و تأسيس واحدهاى وسيع و پردامنه در اين زمينه نيز در نوع خود براى انسجام و پيوند و بهم پيوستگى هر چه بيشتر، زمينه ساز آينده درخشان است و نقش اجتماعى مؤثّرى در پيش برد هدفها دارد.( [11] )

پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: «مؤمنان در دوستى با مؤمنان ديگر همچون اعضاء يكديگرند كه اگر يك عضو بدرد آيد عضوهاى ديگر نيز ناآرام هستند.»( [12] )

اگر براستى جامعه ما نسبت به همديگر چنين احساسى مى داشتند پيشرفت بى نظيرى در زمينه هاى مختلف نصيبشان مى شد.

[11] ـ جابر جُعفى گويد به امام باقر(عليه السلام) عرض كردم: فرج شما چه وقت است؟ سه بار فرمود: فرج ما تحقّق نمى پذيرد تا غربال شويد و آزمايش گرديد، تا آن وقتى كه قلبها صاف شود. (بحار، ج 52، ص 101)

[12] ـ بحار، ج 61، ص 150.