در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه: طبق روايات وقتى جهان، پر از ظلم و فساد شد آنگاه امام زمان(عليه السلام) ظهور مى نمايد و جهان را پر از عدل و داد مى كند، اين موضوع نه تنها زمينه سازى نيست بلكه درست به عكس در جهت خلاف انقلاب مهدى(عج) مى باشد.





پاسخ اينكه:

خود اين موضوع (غرق شدن جهان در ظلم و فساد) يك نوع زمينه سازى است، چرا كه نوع مردم از اين ظلم و فساد، ناراضى شده و به ستوه مى آيند و همين موضوع آنها را تشنه انقلاب مى كند، و اين خود زمينه فكرى و معنوى ايجاد مى نمايد.

علاوه، منافات ندارد كه در كنار اين ظلم و فساد جهانى، دوستان و هواداران آنحضرت با زمينه سازيهاى مثبت و آينده ساز، در انديشه خود و مردم، مقدّمه چينى براى انقلاب كنند، در حالى كه مخالفان انقلاب سرگرم فساد و ظلم و غافل از همه جا هستند، گروههاى بيدار مسلمان از فرصت استفاده كرده با زمينه سازيهاى مثبت بر روندكار خود بيفزايند، و رفته رفته جهان را كه آتش زير خاكستر است، ناگهان به نفع انقلاب، شعلهور سازند، چنانكه نمونه كوچك آن را در كشور اسلامى ايران در 22 بهمن سال 1357 با چشم خود ديديم، ولى نظر به اين كه انقلاب جهانى مهدى(عج)، جهانى و بسيار وسيع و عميق است، روشن است كه زمينه سازى (بخصوص زمينه سازى فكرى و فرهنگى) بيشترى در سطح كل جهان لازم دارد.