محدّث و دانشمند معروف شيخ حرّعاملى صاحب كتاب وسائل الشيعه در آخر باب 33 از ابواب امر به معروف، مطلب بسيار خوبى گفته است آنجا كه مى گويد:

«درباره تصريح بنام حضرت مهدى(عج)، امر بنام بردن آنحضرت به طور عموم، يا خصوص، يا صراحت، يا با اشاره ابتداءً، و يا به عنوان تقرير و بيان كردن، در روايات و زيارتها و دعاها و تعقيبات نماز و تلقين ميّت و ... جدّاً بسيار است.»( [44] )

و در پاروقى (وسائل، ج 11، ص 492) به نقل از شيخ حرّعاملى(رحمه الله) آمده:

جماعتى از علماء ما در كتاب حديث و اصول و كلام و ... تصريح بنام حضرت مهدى(عج) كرده اند كه از آنها علاّمه حلّى(رحمه الله) و محقّق(رحمه الله)و مقداد(رحمه الله)و سيد مرتضى(رحمه الله) و شيخ مفيد(رحمه الله) و ابن طاووس(رحمه الله) و ... مى باشند، ولى علمايى كه نام بردن آنحضرت را حرام دانسته كم هستند، ما اين مطالب را در رساله جداگانه اى بحث كرده ايم.

اين بود آنچه كه در اين مورد از روايات مختلف و گفتار اصحاب وارد شده است.

شكى نيست كه قول به حرمت نام بردن آن حضرت(عج) تعبّداً، سخنى خالى از تحقيق است، گرچه بعضى از بزرگان به آن تصريح نموده اند، بلكه ظاهر آن است كه: ممنوعيّت نام بردن آنحضرت بستگى به وجود ملاك تقيّه دارد، ولى در غير موارد تقيّه مانند امثال زمان ما بنابر تحقيق حرام نيست.