مى پرسند:

تشريفات و اسرافكارى در دنياى روز انسانها را خسته كرده و به زحمت انداخته است، بخصوص در دنياى غرب، مد و مدپرستى، همه زندگى آنها را گرفته و ديگر فكر و ذهن اكثر آنها جز به اين امور، كشش ديگر ندارد، آيا در زمان حكومت امام مهدى(عج) اين گونه تشريفات برچيده مى شود؟







پاسخ:



صد در صد مثبت است، در آن عصر، هرگونه اسراف و اتراف و تشريفات حرام است و در همه چيز سادگى و زهد و پارسائى كه اساس پرواز در فضاى معنويّت است ديده مى شود، چنانكه اسلام از اوّل اين روش را آورده است.

در اين مورد مفضّل(رحمه الله) يكى از شاگردان امام صادق(عليه السلام) گويد:

«در سفر حج، در مراسم طواف خانه كعبه در حضور امام صادق(عليه السلام) بودم، مرا ديد و فرمود: ترا غمگين و رنگ پريده مى بينم؟

عرض كردم: فكرم در اين باره مغشوش است كه حكومت و سلطنت در دست زمامداران ستمگر عباسى است و همه امكانات و زرق و برق در اختيار آنهاست، اگر حكومت در دست شما بود ما هم به طفيل شما از آن بهره مند مى شديم.

امام صادق(عليه السلام) فرمود:





«اَما لَوْ كانَ ذلِكَ لَمْ يَكُنْ اِلاّ سِياسَةَ اللَّيْلِ وَ سِياحَةَ النَّهارِ وَ اَكْلَ الْجَشَبِ وَلَبْسَ الْخَشِنِ شِبْهُ اَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ(عليه السلام)وَ اِلاَّ فَالنّارُ فَنَزْوِى ذلِكَ عَنَّا فَصِرْ نانَأْكُلُ وَ نَشْرِبُ وَ هَلْ رَأَيْتَ ظِلاَمَةً جَعَلَهَا اللّهُ نِعْمَةً



اگر حكومت در دست ما بود، شبها به عبادت و نگهبانى و رسيدگى به پرونده هاى امور مردم و روزها به جهاد و تأمين نيازهاى مردم مى پرداختيم، و به خوردن غذاى ساده و پوشيدن لباس خشن اكتفا مى كرديم، همانند زندگى امير مؤمنان على(عليه السلام)، در غير اين صورت سرانجام ما آتش دوزخ بود، اكنون كه حكومت در دست ما نيست، ما به طور متعارف (نه ساده) مى خوريم و مى نوشيم، آيا مظلوميتى را ديده اى كه خداوند آن را نعمت قرار داده باشد؟»



(يعنى: اكنون كه حكومت ما غصب شده، در لباس و خوراك و زندگى، راحت تر هستيم).( [16] )

نظير اين روايت در گفتگوى امام صادق(عليه السلام) با مُعَلّى بن خُنَيْس(رحمه الله)در روايات آمده است.( [17] )