در آستانه ظهور حضرت مهدى(عج) نشانه هاى ديگرى نيز بروز مى كند از جمله خروج سفيانى و دجّال( [18] ) است سفيانى از جانب شام، بر مى خيزد.( [19] )

و افراد ديگرى نيز كه تا 30 يا 60 كذّاب در روايات ذكر شده است( [20] )، اينها همه پرچم مخالفت بر مى افروزند و سرانجام بدست ياران مهدى(عج) و به رهبرى آنحضرت شكست مى خورند و به هلاكت مى رسند، از جمله از شكست خوردگان گروه 000/10 نفرى «بتريّه» است كه در مسير كوفه با سپاه قائم (عج) جنگ كنند و همگى به هلاكت مى رسند، امام در كوفه كاخهاى ستمگران را ويران مى سازد و همه منافقين توطئه گر بدست ياران مهدى(عج) به هلاكت مى رسند.( [21] )

در وصف سفيانى آمده كه او از نسل ابوسفيان است از پليدترين مردم، سرخ مايل به زرد رنگ است (در ظاهر مقدّس مآبى مى كند) و ذكرش اين است:



يا رَبِّ، يا رَبِّ، يا رَبِّ،

سرانجامش دوزخ است، آنقدر پليد است كه كنيزش را كه از او بچه دار شده زنده به گور مى كند.( [22] )

و به نقل ديگر امام باقر(عليه السلام) فرمود: در شام سه گروه داراى پرچم، خروج مى كنند: اصهب، ابقع و سفيانى.( [23] )

به هر حال سفيانى پليد با دار و دسته اش بر ضد حضرت مهدى(عج) قيام مى كند.

مهدى(عج) به مردم فرمان مى دهد به جنگ اين دشمن خدا و دشمن خودتان برخيزيد.

سپس خود حضرت مهدى(عج) همراه مسلمانان براى جنگ با سفيانى از مكه به شام رفته و در شام با او مى جنگد سرانجام سفيانى و دار و دسته اش، شكست مى خورند و سفيانى زير درخت بغوطه دمشق به هلاكت مى رسد.( [24] )

و در بعضى از روايات آمده: ارتش و طرفداران او براى جنگ با مهدى(عج) به مكه مى روند، وقتى كه در راه به سرزمين «بيداء» رسيدند، بقدرت الهى مسخ مى گردند و يا در زمين فرو مى روند.( [25] )





كوتاه سخن آنكه:

«سفيان» يك طاغوت پليد داراى يك رژيم جهنّمى است كه با ويژگيهاى خاص با انقلاب جهانى مهدى(عج) مخالفت مى كند و شكست مى خورد.( [26] )

امّا در مورد دجّال بايد گفت: او نيز يك طاغوت حيله گر ديگر است.

طبق نقل امام صادق(عليه السلام)، امير مؤمنان على(عليه السلام) در ضمن خطبه طولانى فرمود:

«حضرت مهدى(عج) با يارانش از مكه به بيت المقدس مى آيند و در آنجا بين آنحضرت با دجّال و ارتش دجّال جنگ واقع مى شود، دجّال و ارتشش مفتضحانه شكست مى خورند، بطوريكه از اوّل تا آخر آنها به هلاكت مى رسند و دنيا آباد مى شود و حضرت مهدى، عدالت و قسط را در جهان بپا مى دارد.

طبق روايتى: آنحضرت دجّال را در كُناسه كوفه به دار مى زند.»( [27] )

خروج دجّال در روايات اهل تسنّن و در تورات و انجيل نيز آمده است.

اوصاف و ويژگيهاى او نيز در روايات ذكر شده.( [28] )

به هر حال آنحضرت، دجّال يعنى آن طاغوت حقّه باز و پرتزوير را نيز كه به جنگ مهدى(عج) بر مى خيزد شكست مى دهد و طبق بعضى از روايات، آنحضرت، حضرت عيسى(عليه السلام) را در كشتن دجّال در سرزمين فلسطين كمك مى كند.( [29] )

آرى رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) به على(عليه السلام) فرمود:

«بدانكه فرزندم از كسانى كه به تو و شيعيان تو ستم كردند در دنيا انتقام مى گيرد، و خداوند در آخرت آنها را عذاب مى نمايد.

سلمان پرسيد: او كيست؟

پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: او نهمين فرزند حسين(عليه السلام)است كه پس از غيبت طولانى ظاهر مى شود و فرمان خدا را اعلام مى كند و دين خدا را آشكار مى سازد و از دشمنان خدا انتقام مى گيرد و سراسر زمين را همان گونه كه پر از ظلم و جور شده، پر از عدل و داد مى نمايد.»( [30] )

ضمناً روشن شد كه رهبران مخالف ديگر نيز، طاغوتها يا طاغوتچه هايى ديگر روى زمينند.