پاسخ:



زندگى او همچون زندگى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) و امامان معصوم(عليهم السلام)است، او در دوران حكومتش همچون طاغوتيان و مستكبران زندگى نمى كند و در كاخهاى آسمان خراش نمى نشيند، لباس و غذا و بر خوردش با مردم بسيار ساده است.

حضرت رضا(عليه السلام) فرمود:





«وَمَا لِباسُ الْقائِمِ

(عج)



اِلاَّ الْغَليظَ وَلاطَعامُهُ اِلاَّ الْخَشَبَ



لباس قائم(عج) جز پارچه زبر و خشن، و غذاى او جز غذاى ساده نيست.»



( [40] )

او در بر خورد با مستضعفان آنچنان است كه به فرموده پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم):

هنگام حكومت مهدى(عج) نيازمندانى به حضورش مى آيند و در خواست نيازمنديهاى خود مى كنند، آنحضرت مقدارى كه در خواست كنندگان بتوانند حمل كنند بدون شماره به آنها مى دهد.( [41] )

آرى اين همان روش پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) و امام على(عليه السلام) و ساير امامان معصوم(عليهم السلام) است.

امام على(عليه السلام) مى فرمايد:

«پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) هنگام غذا خوردن روى زمين مى نشست و با دست خود كفشهايش را مى دوخت و لباسش را وصله مى كرد.»( [42] )

و حضرت على(عليه السلام) در مورد خودش هنگام حكومت فرمود:

«امام شما با اين همه قدرت و مكنت از دنيا به دو لباس كهنه و عادى، و از غذا به دو قرص نان اكتفاء كرده است.»( [43] )

اين عمل انقلابى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) و امامان(عليهم السلام) بايد سرمشق همه باشد، چرا كه انسان تا خود را از اسارتهاى مادى نرهاند، نمى تواند خيزش كند و در فضاى معنويّت به پرواز در آيد، از طرفى مفاسد تجمّل پرستى و ولخرجى و اسراف و اتراف بركسى پوشيده نيست، بنابر اين بيائيم در زندگى به پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) و آلش(عليهم السلام) اقتداء كنيم.

همين معنى در حديثى از امام صادق(عليه السلام) براى يار و شاگرد با وفايش مفضّل(رحمه الله) بيان شده است، به مفضّل(رحمه الله) فرمود:

كار امام قائم سياست شب و سياحت روز و غذاى ساده است همچون زندگى اميرالمؤمنين(عليه السلام)( [44] ).

علاّمه مجلسى(رحمه الله) گويد: منظور از سياست شب، رتق وفتق امور و اتخاذ روشهاى سياسى در پيشبرد هدفهاى سياسى و طرح ريزى در اين باره است.

و منظور از سياحت روز، تلاش و حضور در صحنه اجتماع براى مبارزه و جهاد با دشمن و تأمين نيازهاى مردم و رسيدگى به درد دل آنها است.

و منظور از خوراك ساده هم معلوم است، خلاصه اينكه روش زندگى اش همچون روش حضرت على(عليه السلام) مى باشد.( [45] )

البته بايد توجه داشت كه آن حضرت هنگام قيام و حضور در جبهه جنگ با دشمن، غرق در اسلحه است، زره رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم)در تن و شمشير ذوالفقار آنحضرت در دست و كلاهخود آنحضرت را برسر دارد.( [46] )

و از امام صادق(عليه السلام) نقل شده كه فرمود:

«تُراث رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم)به امام قائم(عج) مى رسد، يكى از ياران پرسيد تُراث چيست؟

فرمود: شمشير، زره، عمامه، لباس بُرد، شلاق و اسب و زين و آلات جنگى رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) است.»( [47] )