آنانكه از اسلام دل خوشى نداشتند و ندارند، و آنها كه حسن نيّت دارند ولى شناخت ندارند، شروع به ايراد تراشى به اين مسئله ـ كه دنباله مسأله امامت است ـ كرده اند. بيشتر اين ايرادات بى اساس، از آنان است كه از اسلام مى ترسند، يعنى با تشكيل حكومت اسلامى، منافع خود را در خطر مى بينند.

وقتى كه اين ايرادات را بررسى مى كنيم مى بينيم برگشت همه آنها به اين چهار ايراد است:

1 ـ ولايت فقيه يك نوع حكومت روحانيّت و انحصار طلبى است.

2 ـ ولايت فقيه موجب استبداد و ديكتاتورى است.

3 ـ ولايت فقيه با حاكميّت ملّى سازگار نيست.

4 ـ ولايت فقيه موجب تعدّد مراكز قدرت و تصميم گيرى مى شود.