در اين مسير زنان كه نيمى از جامعه را تشكيل مى دهند، بايد نقش سازنده داشته باشند، بدانند كه آنها نيز موظّفند دوش به دوش مردان براى زمينه سازى ظهور امام قائم(عج) و براى خودسازى و پاكسازى محيط و قهرمان پرورى كه آن هم زمينه سازى است، تلاش عميق و پى گير و خستگى ناپذير بنمايند.

وقتى كه در جنگ احد بسيارى از مسلمانان كشته شدند و شخص رسولخدا(صلى الله عليه وآله وسلم) و امام على(عليه السلام) سخت مجروح گرديدند شايع شد كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) نيز شهيد شده، زنان مسلمان به خصوص خيلى ناراحت شدند، از خانه ها بيرون آمدند و به تحقيق پرداختند.

يكى از اين زنان از انصار (مسلمانان مدينه) بود از مدينه بيرون آمده و سراسيمه به سوى احد رهسپار شد، در راه مردى را ديد كه از جبهه برمى گردد، از او پرسيد: آيا به پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) آسيبى وارد شده است؟

آن مرد به جاى جواب سؤال زن، به او گفت: اى خواهر! پدر شما كشته شده است، زن تكان ملايمى خورد، باز طولى نكشيد پرسيد: آيا پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) سالم است؟

آن مرد به جاى جواب سؤال زن، به او گفت: اى خواهر برادر شما نيز كشته شده است، زن تكان مختصرى عارضش شد، ولى بار ديگر به حال آمد و پرسشش را تكرار كرد، مرد براى بار سوم گفت: اى خواهر شوهر شما كشته شده است، زن باز تكانى خورد، امّا اين بار با خشم و گستاخى گفت: من نمى خواهم بدانم چه كسانى از من كشته شده اند، فعلاً احتياجى به اينها ندارم، خواهش مى كنم بگوييد پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) چگونه است؟

آن مرد در جواب گفت: پيغمبر(صلى الله عليه وآله وسلم) در كمال سلامتى است.

ناگهان صورت زن از خوشحالى برافروخته شد و با حالى سرشار از عشق به اسلام، قاطعانه گفت: «بنابراين قربانى ما هدر نشده است.»( [36] )

يعنى اگر من سه قربانى (پدر و برادر و شوهرم) را در راه خدا داده ام به هدر نرفته چرا كه رهبر عزير اسلام پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) زنده است و همين افتخار مرا بس.

اين چنين زنان قهرمان در صدر اسلام بسيار بودند هم اكنون نيز بايد زنان مسلمان اين چنين نقش گويا و زاينده و بالنده داشته باشند و بدانند كه گردش چرخ انقلابها (كه بدون آن به فرج امام زمان(عليه السلام)نزديك نخواهيم شد) نيمى به دوش زنان است و زن بايد خود را درك كند و بداند مسؤوليتى بس سنگين دارد و قبلاً نيز دراين باره سخن گفتيم.

الگوى زنان مسلمان بايد افرادى مانند خديجه كبرى(عليها السلام)، فاطمه زهرا(عليها السلام) و زينب كبرى(عليها السلام) باشد، زينب(عليها السلام) در شرايط سخت نهضت امام حسين(عليه السلام) سه كار مهم را به عهده گرفت:

1 ـ حمايت از رهبرش امام حسين(عليه السلام) تا زنده بود و سپس از امام سجاد(عليه السلام) .

2 ـ حفظ يتيمان و سرپرستى از آنها.

3 ـ رساندن پيام شهيدان در كوفه و شام با بيانات كوبنده و پرمحتوا، وهر جا سخن از آنان گفت، اين سه امر مهم را به خوبى انجام داد، و مرام آنها را زنده نگه داشت