شمائل حضرت مهدى(عليه السلام))



پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:

«مهدى از ما خاندان است، بلند پيشانى و بر آمده بينى است (كه وسط بينى اش برآمدگى دارد).( [34] )

و نقل شده: روزى حضرت على(عليه السلام) به امام حسين(عليه السلام) نگاه كرد و فرمود:

اين پسرم آقا است چنانكه رسولخدا(صلى الله عليه وآله وسلم) او را آقا خواند، و بزودى خداوند در صلب او مردى ظاهر سازد كه همنام پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) شماست، و در صورت و سيرت شبيه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) است، وقتى كه مردم در غفلت بسر مى برند و حق زير پا قرار گرفته و مرده شده و ظلم و جور آشكار گشته، خروج مى نمايد، سوگند به خدا اگر خروج و قيام نكند، گردنش را مى زنند، اهل آسمان و ساكنان آن از خروجش شاد مى شوند، بلند پيشانى و برآمده بينى، سطبر شكم، لاغرران و در ران راستش، خالى هست، گشاده دندان مى باشد، زمين را همچون كه پر از ظلم و جور شده پر از عدل و داد كند.»( [35] )

از خصائص امام مهدى(عج) اينكه: حكومتش سراسر جهان را مى گيرد، در اين مورد مفسّر معروف اهل تسنّن قرطبى روايت مى كند كه جميع كسانى كه جهانگير شدند چهارنفرند كه دو نفرشان كافر بودند، يعنى نمرود و بخت النّصر و دو نفرشان مؤمن بودند يعنى: ذوالقرنين و سليمان بن داود(عليهما السلام) و بزودى از امّت اسلام پنجمين نفر حاكم سراسر زمين مى شود و او مهدى(عج) است.( [36] )

جابر جعفى گويد: از امام باقر(عليه السلام) شنيدم مى فرمود:

«روزى عمر بن خطاب از اميرمؤمنان على(عليه السلام) در مورد حضرت مهدى(عليه السلام) توضيح خواست.

على(عليه السلام)فرمود: امّا نامش، حبيبم رسولخدا(صلى الله عليه وآله وسلم)با من عهد كرده كه نامش را نبرم تا خداوند او را مبعوث كند، امّا سيمايش، او جوان نه بلند قد و نه كوتاه قد، خوش صورت است، مويش زيبا است، و از سرش به شانه اش ريخته، نور صورتش سياهى موى سر و صورتش را تحت الشّعاع قرار داده است.»

امام صادق(عليه السلام) فرمود:

«مهدى(عج) خروج نمى كند مگر در سالهاى طاق مانند 1 ـ 3 ـ 5 ـ 7 ـ 9.»( [37] )