محمّد بن محمّد بن نعمان كه از علماى بسيار برجسته شيعه و مورد قبول شيعه و اهل تسنّن بود و مرجع خاص و عام به شمار مى رفت و بيش از 200 كتاب اسلامى نوشت و آبروى شيعه در قرن پنجم بود و در همه رشته هاى علوم اسلامى استاد و نابغه به شمار مى آمد: روزى در خانه بود، شخصى به حضورش آمد و پرسيد زنى حامله فوت كرده ولى بچه در رحمش زنده است، آيا او را همانطور دفن كنيم، يا شكمش را شكافته و بچه اش را بيرون آوريم؟

شيخ مفيد(رحمه الله) گفت: همانگونه دفنش كنيد، آن شخص برگشت و در وسط راه ديد سوارى به او نزديك شد و گفت:

شيخ مفيد(رحمه الله) فرمود: شكم آن زن را پاره كنيد و بچه را بيرون آوريد.

آن شخص چنين كرد، پس از مدتى جريان را براى شيخ مفيد نقل كردند، شيخ گفت من كسى را نفرستاده بودم، معلوم است كه آن سوار صاحب الامر(عج) بوده است، اكنون كه در احكام اشتباه مى كنم خوب است ديگر فتوا ندهم، در خانه اش را بست و از خانه بيرون نيامد.

ساعاتى نگذشت كه از طرف امام زمان(عليه السلام) توقيعى (نوشته اى) به خدمت شيخ مفيد گذاشته شد:

«اى شيخ! براى مردم فتوا بگو و ما آن را تكميل خواهيم كرد، و نمى گذاريم كه در خطاء و اشتباه بمانى، آنگاه در مسند فتوا نشست.»( [13] )

مى نويسند: وقتى كه شيخ مفيد(رحمه الله) در سن 85 سالگى در سوم ماه رمضان سال 413 قمرى از دنيا رفت، آنچنان جمعيّت از شيعه و سنى براى تشييع جنازه اش اجتماع كردند كه تا آن روز بى نظير بود و همه از شدت ناراحتى گريه مى كردند( [14] ) وى را در حرم كاظمين(عليهما السلام)دفن كردند.

چندين بار از جانب امام زمان(عليه السلام) براى اين مرد بزرگوار، نوشته اى به خطّ شريف آن حضرت(عج) صادر شد، در آغاز يكى از آنها آمده:





«لِلاَْخِ السَّدِيدِ وَالْوَلِىّ الرَّشِيدَ الشَّيْخِ الْمُفِيدِ ... سَلامُ اللّهِ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْوَلِىُّ الْمُخْلِصُ فِينا بِالْيَقِينِ ...



به برادر استوار و ولى رشيد شيخ مفيد، سلام خدا بر تو اى ولىّ خالص در راه ما و داراى يقين به ما ... .»





و در توقيع ديگرى آمده:





«سَلامٌ عَلَيْكَ اَيُّهَا النّاصِرُ لِلْحِقِّ وَ الدَّاعىِ اِلَيْهِ بِكَلِمَةِ الصِّدْقِ ...



سلام بر تو اى ياور حق و دعوت كننده به حق با سخنان راستين... .»



( [15] )

هنگامى كه اين عالم بزرگوار از دنيا رفت، با خط شريف امام زمان(عليه السلام)بر روى قبرش نوشته شده بود:





«لا صَوَّتَ النَّاعِىَ بِفَقْدِكَ اِنَّما





يَوْمٌ عَلى آلِ الرَّسُولِ عَظِيمٌ





اِنْ كُنْتَ قَدْ غَيَّبْتَ فِى جَدَثِ الَّثرى،





فَالْعِلْمُ وَ التَّوْحِيدُ فِيكَ مُقِيمُ





وَالْقائِمُ الْمَهْدِّى يَفْرَحُ كُلَّما





تَلِيَتْ عَلَيْهِ مِنَ الدُّرُوسِ عُلُومُ ...



خبر دهنده مرگ خبر فقدان تو را نياورد، امروز بر آل محمّد(عليهم السلام) روز مصيبت بزرگى است.

اگر تو در ميان خاك قبر پنهان شدى، علم و توحيد همراه تو اقامت كرد.

قائم مهدى(عج) خوشحال مى شود هر وقت كه درسها و علوم تو را برايش مى خوانند (كتابهاى تو را طالبان، مورد مطالعه و بحث قرار مى دهند).»





بالاخره در ضمن يكى از نامه ها (توقيعات) به شيخ مفيد(رحمه الله)مى نويسد:

«ما به مناجاتهاى تو توجّه داريم، خداوند تو را به خاطر آن وسيله (و موفقيّتى) كه به تو از دوستانش بخشيد حفظ كند و از توطئه دشمنان نگهدارد.»( [16] )