بهرحال امام زمان(عليه السلام) در زمان پدر كه 5 ساله بود (از سال 255 تا 260، سال شهادت پدر) نزد پدر بود، ولى در مخفيگاه بسر مى برد، بسيارى از اصحاب ائمّه(عليهم السلام) و علما و فقهاى اعلام اسلام، وى را زيارت كرده اند، حتى بسيارى از نوابغ و علماى بزرگ چين و بخارا و سمرقند و هندوسند و اندلس و اروپا به سامرّاه سفر كرده و توسط امام عسكرى(عليه السلام) با امام زمان(عليه السلام)ملاقات كرده و مسائل خود را از وى پرسيده اند، و نشان سوغات و هداياى صاحبانش را از او خواسته اند، او به يك يك آنها پاسخ صحيح داده است. (چنانكه اين مطلب در جلد 52 و 53 بحار بطور مفصّل آمده است.)

براى اينكه بيشتر با اين عزيز كه پرده هاى غفلت و گناه، ما را از ديدارش محروم ساخته آشنا شويد به اين حديث توجه كنيد: پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:





«اَلْمَهْدِىُّ مِنْ وُلْدِى اَرْبَعِينَ سَنَةً كَانَ وَجْهُهُ كَوْكَبٌ دُرِّىٌ فِى خَدِّهِ الاَْيْمَنِ خالٌ اَسْوَدٌ عَلَيْهِ عَبَائَتانِ قُطْوانِيَتانِ، كَاَنَّهُ مِنْ رِجالِ بَنِى اِسْرائِيلِ يَسْتَخْرِجُ الْكُنُوزَ وَيَفْتَحُ مَدَائِنَ الشِّرْكِ



مهدى(عج) از فرزندان من داراى چهل سال است (يعنى هنگام خروج همچون مرد چهل ساله است) صورتش همچون ستاره درخشان است، در گونه راستش خال سياهى است و دو عباى قطوانى بردوش دارد، قيافه اش همانند مردان بنى اسرائيل (زمان حضرت موسى(عليه السلام) ) است گنجها را استخراج كند، كشورهاى شرك را فتح كرده و تحت رهبرى خود در مى آورد.»( [17] )

از خصوصيات امام قائم (عج) اينكه آن حضرت از ناحيه پدر از نسل امام حسين(عليه السلام) است، از ناحيه مادر از نسل امام حسن(عليه السلام)است، از اين رو كه مادر امام باقر(عليه السلام) از فرزندان امام حسن(عليه السلام)است.( [18] )

از ويژگيهاى او اينكه پس از ظهور، حضرت عيسى(عليه السلام) از آسمان آمده و پشت سر او نماز بجا مى آورد.( [19] )

و ديگر اينكه در آخر عمر امام قائم (كه رجعت امامان به وجود مى آيد) پس از آنكه حضرت قائم (عج) از دنيا رحلت كرد، امام حسين(عليه السلام)بدن او را غسل مى دهد.( [20] )

و ديگر اينكه امام عصر(عج) شبيه يوسف(عليه السلام) و عيسى(عليه السلام)وموسى(عليه السلام)و محمّد(صلى الله عليه وآله وسلم) است.( [21] )

اين هم در جاى خود بسيار جالب است كه بزرگترين چهره انقلابى تاريخ، حضرت سيّد الشهداء امام حسين(عليه السلام) در غسل و كفن و دفن مصلح بزرگ جهان حضور يابد.

بهر حال مردم بايد در هر زمان، امام زمان(عليه السلام) خود را بشناسند و هر زمانى داراى امام است (و اين كتاب براى همين منظور نگاشته شده) در زمان ائمّه(عليهم السلام) ياران امامان در اين جهت خيلى كوشا بودند كه امام حق را بشناسند، اكنون به روايت زير توجه كنيد:

محمّد بن عثمان( [22] ) گويد: از پدرم شنيدم گفت: از امام عسكرى(عليه السلام)اين سؤال شد و من در حضورش بودم، سؤال اين بود:

«اين مطلب كه از پدران شما نقل شده: هيچگاه زمين از حجّت خدا خالى نمى ماند و اگر كسى بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ زمان جاهليّت مرده است( [23] ) آيا حق است؟»

امام حسن(عليه السلام) فرمود:

آرى اين مطلب حق است همچنانكه روز حق است، شخصى پرسيد: بعد از شما امام مردم كيست؟

فرمود: پسرم محمّد، امام و حجّت بعد از من است كسى كه بميرد و او را نشناسد بمرگ زمان جاهليّت مرده است، ولى براى او غيبتى هست كه نادانان در اين مورد حيران گردند و منحرفان هلاك شوند، و كسانى كه وقت ظهورش را تعيين كنند او را تكذيب نمايند، سپس ظهور مى كنند گويا مى بينم طوقهاى سفيدى را كه بر بالاى سر او در نجف و كوفه در حركت است.( [24] ) و در پرچم ارتش آنحضرت نوشته شده:





«اَلْبَيْعَةُ لِلّهِ

بيعت مخصوص خداست.»( [25] )

از ويژگيهاى آن بزرگوار اينكه: پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:

«مهدى طاووس اهل بهشت است.»

و در عبارت ديگر فرمود:

«چهره مهدى(عج) از فرزندانم همچون ماه تابان است، رنگ چهره اش عربى است و بدنش همانند جسم مردان بنى اسرائيل (بلندقد) است، زمين را همانگونه كه پر از ظلم و جور شده، پر از عدل و داد مى كند، اهل آسمانها و زمين و پرندگان در هوا از حكومتش راضى هستند، بيست سال حكومت مى كنند.»( [26] )

روزى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) به دختر گراميش فاطمه(عليها السلام) رو كرد و به اين شخصيتها افتخار كرده و فرمود:

«بهترين پيامبران پدرت است، و از ما است بهترين اوصياء كه شوهرت على(عليه السلام) است و از ما است بهترين شهدا كه عموى من حمزه است، از ماست آنكس كه دو پر دارد و با آن دو پر در بهشت هرجا بخواهد بپرواز در مى آيد، و او پسر عموى پدرت جعفر است، از ماست دو سبط اين امت، دو آقاى جوانان اهل بهشت، حسن(عليه السلام)و حسين(عليه السلام) و اين دو فرزندان تو هستند و از ما است مهدى(عج) و او از فرزندان تو است.»( [27] )

امام سجّاد(عليه السلام) فرمود:

«قائم ما داراى نشانه هايى از شش پيامبر است:

1 ـ نشانه اى از نوح(عليه السلام).

2 ـ نشانه اى از ابراهيم(عليه السلام).

3 ـ نشانه اى از عيسى(عليه السلام) .

4 ـ نشانه اى از موسى(عليه السلام) .

5 ـ نشانه اى از ايّوب (عليه السلام) .

6 ـ نشانه اى از محمّد(صلى الله عليه وآله وسلم) .

امّا نشانه اش از نوح(عليه السلام)طول عمر است، امّا نشانه اش از ابراهيم(عليه السلام) مخفى بودن محل ولادتش است، امّا نشانه اش از موسى(عليه السلام) ترس از دشمن و غيبت است (كه موسى(عليه السلام)از ترس فرعونيان از مصر به مدين رفت و مدتى مخفى بود) امّا نشانه اش از عيسى(عليه السلام) اختلاف رأى مردم درباره اش، و اعتزال او از مردم است، امّا نشانه اش از ايّوب(عليه السلام)گشايش و پيروزى پس از بليّات و گرفتارى است، امّا نشانه اش از محمّد(صلى الله عليه وآله وسلم)قيام به شمشير است.»( [28] )

و در بعضى روايات، نشانه اى از حضرت يوسف(عليه السلام)نيز ذكر شده و آن زندان است( [29] ) (شايد منظور دورى او از دوستانش كه به منزله زندانى بودن او است).

از ويژگيهاى امام قائم(عج) اينكه: امام حسين(عليه السلام) فرمود:

«او از نظرها پنهان است تا كسى او را به بيعت خود نخواند، و او زير پرچم هيچ رهبر ناشايستى نرود.»( [30] )