حافظ، سليمان بن ابراهيم قندوزي حنفي، متوفّاي 1294 ه' در كتاب ارزشمند « ينابيع المودّة » فصلي را به حضرت بقيّة اللَّه - ارواحنا فداه - اختصاص داده، و صدها حديث معتبر در اين رابطه روايت كرده است، از جمله حديثي است كه از جابربن عبداللَّه انصاري نقل مي كند:

جابر مي گويد: به حضرت رسول اكرم - صلّي اللَّه عليه و آله - گفتم: آيا پيروان حضرت مهدي عليه السّلام در عصر غيبت از وجودش بهره مند مي شوند؟ فرمود:

« وَالَّذي بَعَثَني بِالْحَّقِ نَبِيّاً، اِنَّهُمْ يَسْتَضيئُونَ بِنُورِهِ وَ يَنْتَفِعُونَ بِوِلايَتِهِ في غَيْبَتِهِ، كَانْتِفاعِ النَّاسِ بالشَّمْسِ اِذا سَتَرَها سَحابٌ، يا جابِرُ هذا مِنْ مَكْنُونِ سِرِّ اللَّهِ وَ مَخْزُونِ عِلْمِهِ، فَاكْتُمْهُ اِلاَّ عَنْ اَهْلِهِ ».

« سوگند به خدائي كه مرا به حق به پيامبري برانگيخت، آنان در زمان غيبت از نور او كسب نور مي كنند و از ولايتش بهره مند مي شوند، آن چنانكه مردم از خورشيد بهره مي برند، هنگامي كه در پشت ابر نهان باشد. اي جابر اين از اسرار پنهان و از علوم غيبي پروردگار است، آن را مخفي بدار، جز از اهلش ».

- ينابيع المودّة، ص 422.