محدّث شهير، عبدالرّؤف بن تاج العارفين حدّادي، مشهور به «محمّد مناوي» متولّد 952 ه' . و متوفّاي 1031 ه' . در كتاب پر ارج «فيضُ القدير» احاديث فراواني را در مورد حضرت بقية اللَّه - ارواحنا فداه - آورده، كه از آن جمله است حديث زير:

« لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيا اِلاَّ يَوْمٌ لَطَوَّلَهُ اللَّهُ، حَتَّي يَمْلِكَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتي ، يَمْلِكُ جَبَلَ الدَّيْلَمِ وَالْقُسْطَنْطَنيَّةَ »:

« اگر از عمر دنيا جز يك روز باقي نباشد، خداوند آن روز را آنقدر طولاني گرداند كه در آن مردي از اهلبيت من به حكومت برسد، بر كوههاي ديلم و قسطنطنيّه فرمانروائي كند ».

- فيض القدير، ج 5 ص 332 ( حديث 7491 ).

كوههاي ديلم: ارتفاعات سياهكل - در نواحي لاهيجان - مي باشد و شايد به همين مناسبت بود كه در قديم همه گيلان را ديلم مي گفتند، و نام قصبه و بندري در استان بوشهر است.

قسطنطنيّه: استانبول امروزي است.

حديث سي و هفتم

مفسّر و محدّث جليل القدر، محمّد بن رسول حسني شهرزوري، مشهور به: « محمّد برزنجي »متولّد 1040 ه' . و متوفّاي 1103 ه' . صاحب كتاب پر ارج « بغية الطّالب لإيمان أبي طالب » در كتاب ارزشمند «الإشاعه» بخش مهمّي را به احاديث حضرت بقية اللَّه - ارواحنا فداه - اختصاص داده، احاديث فراواني را نقل كرده، از جمله روايت زير را از اميرمؤمنان عليه السّلام آورده است كه فرمود:

« اِذا نادي مُنادٍ مِنَ السَّماءِ أَنَّ الْحَقَّ في آلِ مُحَمَّدٍ، فَعِنْدَ ذلِكَ يَظْهَرُ الْمَهْدِيُّ عَلي اَفْواهِ النَّاسِ، وَ يُشْرَبُونَ حُبَّهُ، وَلا يَكُونُ لَهُمْ ذِكْرٌ غَيْرَهُ »:

« هنگامي كه منادي آسماني ندا مي كند كه: حق با آل محمّد - صلوات اللَّه عليهم - مي باشد، نام حضرت مهدي عليه السّلام بر سرِ زبانها مي افتد و دلها مالامال از محبت او شود، ديگر مردم را كاري جز عشق بازي با ياد او و نام او نباشد ».

- الإشاعة لأشراط السّاعه، ص 117.

حديث سي و هشتم

محدّث و مورّخ شهير، ابوالعون، شمس الدّين، محمّد بن احمد حنبلي نابلسي، مشهور به: « محمّد سفاريني » متولّد 1114 ه' . و متوفّاي 1188 ه' . احاديث فراواني را در كتاب « لوائح الأنوار البهيّه » پيرامون حضرت مهدي عليه السّلام آورده، از جمله حديث زير است:

« لا تُحْشَرُ اُمَّتي حَتّي يَخْرُجَ الْمَهْدِيُّ، يَمُدُّهُ اللَّهُ بِثَلاثَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ ، وَ يَخْرُجُ اِلَيْهِ الْأَبْدالُ مِنَ الشّامِ ، وَ النُّجَباءُ مِنْ مِصْرَ، وَ عَصائِبُ اَهْلِ الشَّرْقِ ، حَتّي يَأتُوا مَكَّةَ ، فَيُبايَعُ لَهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقامِ ، ثُمَّ يَتَوَجَّهُ اِليَ الشّامِ وَ جِبْريلُ عَلي مُقَدِّمَتِهِ، وَ ميكائيلُ عَلي يَسارِهِ ، وَ مَعَهُ اَهْلُ الْكَهْفِ اَعْوانٌ لَهُ، فَيَفْرَحُ بِهِ اَهْلُ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّيْرُ وَ الْوَحْشُ وَ الْحيتانُ فيِ الْبَحْرِ، وَ تَزيدُ الْمِياهُ وَ تَمْتَدُّ الْأَنْهارُ، وَ تُضْعِفُ الْأَرْضُ اُكُلَها ، فَيَقْدُمُ اِليَ الشّامِ، فَيَأْخُذُ السُّفيانِيَّ، فَيُذْبَحُ تَحْتَ الشَّجَرَةِ الَّتي أَغْصانُها اِلي بُحَيْرَةِ طَبَرِيَّة » :

« امّت من وارد محشر نمي شود تا مهدي عليه السّلام ظهور كند، خداوند او را با سه هزار فرشته ياري مي كند. ابدال شام، نجيبان مصر و برگزيدگان خاور زمين همراه او خروج مي كنند. همگي در مكّه گرد مي آيند، و در ميان ركن و مقام با او بيعت مي نمايند، آنگاه به سوي شام عزيمت مي نمايند، در حالي كه جبرئيل پيشاپيش آن حضرت، ميكائيل طرف چپ او، و اصحاب كهف در حضور آن حضرت و ياوران وي باشند.

اهل آسمان و زمين از ظهور او خرسند باشند، پرندگان هوا، درندگان صحرا و ماهيان دريا شادماني كنند.

آبها فراوان شود، رودخانه ها گسترش يابند، زمين ميوه هايش را افزايش دهد.

آنگاه وارد شام شود و سفياني را دستگير كند، و در كنار درياچه طبريّه، در زير درختي كه شاخه هايش بر فراز دريا گسترده است او را سر مي برند ».

- لوائح الانوار البهيّه، ج 2 ص 78.

حديث سي و نهم

دانشمند معروف، ابوعرفان، محمّد بن علي صبّان مصري، متوفّاي 1206 ه' . دركتاب پر ارج « إسعاف الرّاغبين » فصلي را به احاديث حضرت ولي عصر - ارواحنا فداه - اختصاص داده، احاديث فراواني را در اين رابطه گرد آورده، از جمله از رسول گرامي اسلام روايت نموده كه فرمود:

« الْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدي ، وَجْهُهُ كَالْكَوْكَبِ الدُّرِّيِّ، اَلَّلوْنُ لَوْنٌ عَرَبِيٌّ، وَالْجِسْمُ جِسْمٌ اِسْرائيلِيٌّ، يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلاً، كَما مُلِئَتْ جَوْراً، يَرْضي لِخِلافَتِهِ اَهْلُ السَّماءِ وَ أَهْلُ الْأَرْضِ »:

« مهدي از تبار منست، چهره اش همانند ستاره اي فروزان، سيمايش سيماي عربي، و هيكلش چون هيكل اسرائيلي است [ يعني: قامتش بلند ورشيد ] زمين را پر از عدل و داد كند، آن چنانكه پر از ستم شده باشد. اهل آسمان و زمين از خلافتش دلشاد مي شوند ».

- إسعاف الرّاغبين، ص 134 ( در حاشيه نور الأخبار ).