علاّمه، ابوالمواهب، عبدالوهّاب بن احمد بن علي شافعي شاذلي، مشهور به « شعراني » متولّد 898 ه' . و متوفّاي 973 ه' . در كتاب ارزشمند « اليواقيت و الجواهر » آورده است كه:

« لا تَقُوُم السّاعَةُ حَتَّي تطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِها، فَاِذا طَلَعَتْ وَرَآهَا النَّاسُ آمَنُوا اَجْمَعُونَ، حينَ: ( لا يَنْفَعُ نَفْساً ايمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ ) »:

- سوره انعام آيه 158.

« قيامت بر پا نمي شود جز هنگامي كه خورشيد از مغرب طلوع كند، در آن هنگام همه ايمان آورند، ولي ديگر دير شده، آن هنگام ايمان آوردن سودي ندارد براي كسي كه پيش از آن ايمان نياورده ».

- اليواقيت و الجواهر، ج 2 ص 130.

و در احاديث فراواني تأكيد شده كه بعد از قيام جهاني حضرت مهدي ديگر ايمان آوردن سودي ندارد. و از علي عليه السّلام روايت شده كه «مهدي همان خورشيدي است كه از مغرب طلوع مي كند».

- كمال الدّين، ج 1 ص 18، 30، 336 و ج 2 ص 357، الزام النّاصب، ج 1 ص 57 و المحجّه ص 729.

- روزگار رهائي، ج 2 ص 607.