مفسّر كم نظير، ابو عبداللَّه، محمّد بن احمد بن ابي بكر قرطبي، متوفّاي 671 ه' . صاحب تفسير پر ارج قرطبي، در كتاب « تذكره » اش بابي را به حضرت بقيّة اللَّه - ارواحنا فداه - اختصاص داده، و احاديث فراواني در اين رابطه گرد آورده است، از آن جمله حديثي را با سلسه اسناد خود از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت مي كند كه فرمود:

« اِنَّ لِمَهْدِيِّنا آيَتَيْنِ لَمْ يَكُونا مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ، يَنْكَسِفُ الْقَمَرُ لِأَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ رَمَضانَ ،وَ تَنْكَسِفُ الشَّمْسُ فيِ النِّصْفِ مِنْهُ »:

« براي مهدي ما دو نشانه است كه از آغاز خلقت آسمانها و زمين هرگز چنين چيزي روي نداده است:

1 - ماه در شب اوّل ماه رمضان گرفته مي شود.

2 - خورشيد در روز نيمه ماه رمضان گرفته مي شود ».

- تذكره قرطبي، ج 2 ص 619.

بر طبق ضوابط علم هيئت چنين چيزي هرگز روي نمي دهد ولي در حديث تصريح شده كه اين يك استثنا در جهان آفرينش است.

- غيبت شيخ طوسي ص 270.