حديث چهاردهم
محدّث معروف، ابو محمّد، حسين بن مسعود بغوي، متوفّاي 516 ه' . در كتاب «مصابيح السّنّه» بخشي را به عنوان «اشراط السّاعه» تنظيم نموده و در آن احاديثي را در رابطه با حضرت مهدي عليه السّلام آورده، از جمله از رسول اكرم - صلّي اللَّه عليه و آله - روايت نموده است:
«يَكُونُ في آخِرِ اُمَّتي خَليفَةٌ يَحْثيِ اْلمالَ حَثْياً وَلايَعُدُّهُ عَدّاً»:
« در آخر امّت من خليفه اي خواهد بود كه مال را مشت مشت فرو مي ريزد، بدون اينكه آن را بشمارد ».
- مصابيح السّنّه، ص 192.
و در حديث ديگر در مورد فزوني ثروت در عصر ظهور مهدي عليه السّلام نقل مي كند كه: « مال آنقدر افزايش يابد كه انسان زكات مالش را جدا مي كند ولي كسي را پيدا نمي كند كه آن را بپذيرد ».
و 3 - همان مدرك.
و در حديث ديگري نقل مي كند: « زمين گنجهاي درونش را چون استوانه هاي طلا و نقره بيرون مي ريزد، قاتل گويد: براي اينها من آدم كشتم، قاطع رحم گويد: من براي اينها رحم خود را قطع كردم، دزد گويد: براي اينها دست من بريده شد، آنگاه آنها را فروگذارند و چيزي از آن بر ندارند ».3