مولى محمد سعيد صد تومانى , كه از شاگردان مرحوم سيد بحرالعلوم بود, نقل مى كند: روزى در مـجـلس سيد, صحبت از قضاياى كسانى كه حضرت مهدى (ع ) را ديده اندبه ميان آمد.

سيد فرمود: روزى ميل پيدا كردم كه نمازم را در مسجد سهله بخوانم .

آن وقت , ساعتى بود كه فكر مى كردم كسى در آن جانيست .

وقـتـى رسيدم , ديدم مسجد پر از جمعيت و صداى ذكر و قرائت بلند است و البته درچنين وقتى معمول نبود كه كسى آن جا باشد.

آن جمع صفهايى تشكيل داده و براى نماز جماعت آماده بودند.

كـنار ديوار در جايى كه شنى بود, ايستادم ولى باز رفتم كه شايد مكان ديگرى را پيدا كنم .

در يكى از صفها جاى يك نفر را پيدا كردم و رفتم وايستادم .

در ايـن جـا يـكى از حاضرين مجلس به سيد بحرالعلوم گفت : بگو [حضرت ] مهدى راديدم .

با اين كـلام , سيد ساكت شد و گويا خواب بود و الان بيدار شده است .

هر چه ازايشان درخواست شد كه صحبت را به پايان برساند, راضى نشد