بازگشت

ابو طاهر، محمد بن علي بن بلال البلالي


ابو طاهر، محمد بن على بن بلال البلالى

او از اصحاب امام عسكرى عليه السلام بوده است ، ((طبرسى ))او را از جمه سفراى عصر ((غيبت صغرى ))و از ابواب معروف او برشمرده است . ظاهر كلام او اين است كه وى در وثاقت و جلالت قدر به منزله افرادى همچون ((قاسم بن العلاء))و ((احمد بن اسحاق اشعرى ))و ((ابوالحسين اسدى ))بوده است . ولى ((شيخ طوسى ))او را جزء وكلاى مذموم عصر غيبت برشمرده كه ادعاى بابيت نمودند، و از اين رو، ((علامه ))در قبول روايات وى توقف نموده است .

او در زمان امام عسكرى عليه السلام وكيل آن جناب و پس از رحلتش وكيل ((ناحيه مقدسه ))بود، ولى پس از شروغ سفارت سفير دوم ؛ يعنى ((محمد بن عثمان عمرى )) ، به مخالفت با وى پرداخت و اموال امام عليه السلام را نزد خود نگاه داشت و از تحويل آنها به سفير دوم امتناع ورزيد. جريان معروفى بين او و سفير دوم واقع شده كه در آن ، ((عمرى ))در حالى كه ((ابن بلال ))در جمع پيروانش نشسته بود وارد منزل او شده و او را به خدا قسم مى دهد كه نسبت به فرمان امام عصر (عجل الله تعالى فرجه الشريف ) در مورد بازگرداندن و تحويل اموال به ((عمرى ))اقرار كند و ((ابن بلال ))مجبور به اقرار مى شود. وقتى ((عمرى ))خارج شد به پيروانش مى گويد كه ((ابوجعفر عمرى ))مرا وارد خانه اى نمود، در آن خانه صاحب الزمان (عج الله تعالى فرجه الشريف ) از بالاى خانه ، به نحوى كه بر من اشراف داشت ، به من امر نمود كه اموال را به ((عمرى ))تحويل دهم ، و از شدت هيبت و رعبى كه در دلم افتاد فهميدم صاحب الزمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف ) است . وى همان كسى است كه نسبت به گشاده دستى ((على بن جعفر همانى )) ، وكيل ارشد امام عسكرى عليه السلام ، در سفر حج ، اعتراض نمود و امام عليه السلام پاسخ داد كه ديگران را چه كار كه در امور مربوط به ما دخالت كنند.

وى به خاطر اصرار بر طريقه انحرافى خود نهايتا همراه با عده اى ديگر؛ مانند ((شريعى )) ، ((نميرى )) ، ضمن توقيعى از سوى ((ناحيه مقدسه )) ، مورد لعن قرار گرفت .