نماز بر امام معصوم عليه السلام

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

از جمله عقايد شيعه از روزگاران گذشته تاكنون اين بوده است كه پيكر امام معصوم
را جز امام معصوم غسل نمى دهد و جز او بر پيكرش نماز نمى گذارد.

اين انديشه تا آنجايى جا افتاده و مشهور بود كه ((گروه واقفيه )) از اين راه بر
درستى شيوه خويش در عصر حضرت رضا عليه السلام
استدلال مى كردند. رهبر اين گروه به هشتمين امام معصوم عليه السلام گفت : ((از پدران
شما روايت است كه كار غسل و كفن و نماز امام معصوم را جز امام معصوم انجام نمى دهد، اگر
شما امام پس از پدرت حضرت كاظم هستى ، چرا بر پيكر او نماز نخواندى ؟))

حضرت در پاسخ اين مرد فرمود: ((آيا حضرت حسين عليه السلام از نظر شما امام راستين
نيست ؟))

على بن ابى حمزه بطائنى گفت : ((چرا!))

فرمود: ((پس چه كسى بر او نماز خواند؟))

پاسخ داد: ((حضرت سجاد عليه السلام !))

حضرت رضا فرمود: ((امام سجاد كجا بود؟ او كه در زندان دژخيم اموى عبيدالله زندانى
بود.))

پاسخ داد: ((آن حضرت در پرتو اعجاز و قدرت ويژه امامت از زندان خارج شد و به
كربلا آمد و پس از انجام امور بى آنكه زندانبانان بدانند، بازگشت .))

حضرت رضا عليه السلام فرمود: ((اگر اين كار بر امام سجاد عليه السلام كه آن
روزها در زندان و اسارت بود ممكن باشد، پس چرا به امام راستين ديگرى كه در زندان و
اسارت هم نبود ممكن نباشد كه از مدينه به بغداد بشتابد و بر پيكر مطهر پدر نماز
بخواند و آنگاه به مدينه بازگردد؟))⁽³⁾

اينجا بود كه رهبر گروه واقفيه بى پاسخ ماند.

نگرشى بر اين روايت

اين روايت نياز به اندكى شرح و توضيح دارد:

پس از شهادت حضرت كاظم عليه السلام گروهى در امامت رضا عليه السلام ترديد و
توقف كردند. از اين رو بدانان ((واقفيه )) گفته شد. اين فرقه ، پس از شهادت امام
كاظم عليه السلام پديد آمد و پس از اندكى نيز منقرض ‍ گرديد.

به هر حال منظور اين است كه رهبر گروه ((على بن ابى حمزه )) به حضرت رضا عليه
السلام مى گويد: ((از امامان اهل بيت عليهم السلام روايت است كه : پيكر امام معصوم را جز
امام معصوم غسل نمى دهد و جز او بر آن پيكر مقدس نماز نمى گذارد.))

امام كاظم عليه السلام در بغداد و در زندان هارون به شهادت رسيد و فرزندش حضرت
رضا عليه السلام در مدينه بود به همين جهت ، رهبر گروه مورد اشاره ، از حضور حضرت
رضا عليه السلام در مراسم غسل و نماز بر پيكر پدرش مى پرسد.

و آن گرامى پاسخ مى دهد: ((امام سجاد عليه السلام از طريق اعجاز و قدرت والاى امامت
بهره گرفت و از زندان به كربلا رفت ....))

حضرت مى فرمايد: ((شما از كجا مى دانيد كه امام پس از حضرت كاظم عليه السلام نيز
در پرتو اعجاز از مدينه به بغداد نيامده و مراسم مذهبى
غسل و نماز بر پيكر پدرش را به عهده نگرفته است ؟))

و بدينسان رهبر گروه ، بى پاسخ مى ماند.

روشن است كه منظور از اين روايت ، اين است كه اين عقيده و انديشه كه امام معصوم عليه
السلام را جز همانند خويش غسل نمى دهد و بر پيكرش نماز نمى گذارد، يك عقيده ديرينه
و مشهور در ميان شيعيان است . و حضرت رضا عليه السلام اين عقيده را ساختگى و بى
اساس اعلان نكرد بلكه آن را تقرير فرمود و تقرير آن حضرت
دليل بر صحت اين انديشه است .

بنابراين ، ناگزيرم بپذيريم كه پيكر مطهر امام مهدى عليه السلام را پس از پايان
زندگى پرافتخارش امام معصوم و مطهرى غسل خواهد داد و بر آن نماز خواهد گذارد.

در بخش پايانى ، نمونه هايى از روايات را خواهيم آورد كه تصريح مى كند كه امام
حسين عليه السلام نخستين كسى است كه به دنيا رجعت مى كند و همان گرامى است كه
غسل بر پيكر امام مهدى عليه السلام را بر عهده مى گيرد و بر پيكر او نماز مى گذارد.

در بخش يازدهم نيز، تحت عنوان : چگونگى بهره ورى از امام غائب عليه السلام روايتى از
امام صادق عليه السلام آورديم كه مى فرمايد:

((لم تخل الارض منذ خلق الله آدم من حجة لله فيها، ظاهر مشهور اءو غائب مستور، و
لاتخلوا - الى اءن تقوم الساعة من حجة لله فيها و لو لا ذلك لم يعبدالله .))

يعنى : زمين از روزى كه خداوند آدم را آفريد از حجت خدا خالى نمانده است گاه حجت خدا
آشكار و شناخته شده بوده است و گاه نهان و پوشيده از نظرها و هيمنگونه زمين تا روز
رستاخيز، خالى از حجت نخواهد ماند اگر جز اين باشد خداى يكتا پرستش نمى شود.

اين روايت خود از روايات صحيح و متواتر است از اين رو جاى اين سؤ
ال است كه : ((پس از پايان عمر امام مهدى عليه السلام امام و حجت كيست ؟)) و راهى جز
پذيرش ((رجعت )) نمى ماند كه در بخش آينده در اين مورد بحث خواهيم كرد.