با اينهمه ما ظهور آن بزرگوار(عليه السلام) را براى بعضى از دوستان و اولياى خويش ناممكن نمى دانيم كه اين ظهور براى حفظ آنان در راه مستقيم يا ادب نمودن ايشان يا پنددادن يا آگاهى بخشيدن يا آموختن مطلبى، صورت گيرد. مگر اينكه بايد خاطرنشان ساخت كه ما آن را ضرورى و لازم نمى دانيم به شكلى كه اگر چنين ظهور و ديدارى صورت نگرفت بدنبال علت هاى آن بگرديم و در پى بدست آوردن اسباب آن خود را به تكلّف اندازيم.



بله فقط در صورتى كه ظهور او براى اوليا و دوستانش واجب باشد به گونه اى كه اگر چنين ظهورى نباشد بهره اى نمى برند و از نادرستى ها بازداشته نمى شوند، سخن در اين باره دشوار و شبهه آفرين مى شود.



اما اگر امر برخلاف آن باشد ظهور براى ولىّ، وجوب و ضرورتى نخواهد داشت بخاطر اينكه بر حسب دليلهاى ذكر شده، بهره بردن و از زشتيها بازداشته شدن، بدون ظهور نيز حاصل است. لذا شبهه اى نمى ماند.