علاوه بر اينكه اين سؤال به خود آنان برگردانده مى شود و در باره مخفى بودن پيامبر(صلى الله عليه وآله) همين سؤال از آنان مى شود كه: چه فرقى بين وجود داشتن پيامبر در حال غيبت و اختفاء، با معدوم بودن او وجود دارد؟



پس هرچه در جواب اين سؤال گفتند، ما هم مثل همان جواب را در باره فرق غيبت وعدم وجود حضرت مهدى(عليه السلام) به آنها مى دهيم.



اما اينكه بخواهند بين دو مطلب فرق بگذارند و بگويند كه پيامبر(صلى الله عليه وآله)از همه افراد مخفى نشد، بلكه فقط از دشمنانش مخفى گشت، در حاليكه امام زمان(عليه السلام) از همه پنهان و غايب است.



چنين فرقى درست نيست زيرا پيامبر(صلى الله عليه وآله) زمانيكه در غار پنهان گشت، مخفى از همه دوستان و دشمنانش بود و هيچكس جز ابو بكر با او نبود.



و اين امر هم مورد قبول ما و شماست كه اگر مصلحتى اقتضا مى كرد، ممكن بود پيامبر(صلى الله عليه وآله) بگونه اى مخفى شود كه ديگر هيچكس حتى يك نفر از دوست يا دشمن با او نباشد.



حال هنگاميكه مخالفين به چنين فرقى بين وجود و غيبت با عدم وجود پيامبر(صلى الله عليه وآله) قائل و راضى شدند، ما نيز قائل به همين فرق در رابطه با امام زمان(عليه السلام)مى شويم. زيرا بيان كرديم كه ممكن است در حال غيبت امام(عليه السلام) گروهى از دوستان او مشرّف به ديدار او شوند. و اين مطلبى نيست كه بشود بر خلاف آن قطع پيدا كرد