اما اختلاف به سبب طولانى بودن غيبت و كوتاه بودن آن نادرست است:

زيرا فرقى در وجه غيبت، بين غيبت كوتاه و منقطع، و غيبت طولانى ومستمر نيست. از آن رو كه اگر قرار باشد در پنهان شدن و غيبت به هنگام نياز به آن، هيچ ملامتى بر پنهان شونده و غيبت كننده نباشد،( [1] ) ممكن است سبب و وجهى كه باعث اين غيبت شده، طولانى باشد و مدتها طول بكشد همچنانكه ممكن است زمانى كوتاه ادامه يابد و قطع شود

( [1] ) همين عبارت در كتاب «غيبت» شيخ طوسى، همراه با عبارتى ديگر اين چنين نقل شده است: بلكه همه ملامت و سرزنش متوجه كسانى باشد كه او را به نهان شدن واداشته و نيازمند غيبت ساخته اند.