1 - الاتحاف بحبّ الاشراف ، تأ ليف : الشيخ عبداللّه بن محمَّد بن عامر شبراوى شافعى (متوفاى 1172 قمرى ) شبرى بر وزن كسرى موضعى است در مصر.

2 - الاَئمّة الاثنى عشر، تأ ليف : شمس الدين محمد بن طولون دمشقى ، وى از اعيان مذهب حنفيه است كه در 880 متولد شد و در 953 در سن هفتاد سالگى از دنيا رفته است . زركلى در الاعلام مى گويد: كتابى نوشته به نام ((الشذور الذهبية فى تراجم الائمة الاثنا عشر عند الامامية )).

3 - اخبار الدول و آثار الاول ، تاءليف : ابو العباس احمد بن يوسف قِرمانى (متوفاى 1019 در دمشق ) قِرْمان بر وزن كرمان از آباديهاى روم است ، مذهبش دانسته نشده ولى به طور يقين از اهل سنّت مى باشد.

4 - ارجح المطالب فى مناقب على بن ابى طالب ، تأ ليف عبداللّه بن بسمل ، ط هند، به زبان اردو.

5 - اسعاف الراغبين فى سيرة المصطفى وفضائل اهل بيته الطاهرين ، تأ ليف : ابو العرفان الشيخ محمد صبّان شافعى مصرى (متوفاى 1206 هجرى )، صبّان به فتح باء به معناى صابون فروش است .

6 - الاعلام ، تأ ليف : خيرالدين زركلى .

7 - تاريخ الخلفاء، تأ ليف : جلال الدين عبدالرحمان بن ابى بكر سيوطى (متوفاى 911 هجرى )، سيوط از دهات مصر است ، سيوطى از اعيان علماى شافعى مى باشد.

8 - تاريخ كامل ، تأ ليف : عزالدين ابن اثير موصلى شافعى (متولد 555 متوفاى 630 هجرى در موصل ).

9 - تاريخ الخميس ، تأ ليف : حسين بن محمد بن حسن دياربكرى مالكى (متوفاى 982 در مكّه معظمه ).

10 - تاريخ مواليد الائمة ووفياتهم ، تأ ليف : حافظ بن خشّاب ، ابى محمد عبداللّه بن نصر بغدادى (متوفاى 567 در بغداد).

11 - تاريخ آل محمَّد، تأ ليف : قاضى بهلول بهجت زنگه زولى شافعى .

12 - تاريخ ابن الوردى ، تأ ليف : زين الدين عمرو بن مظفّر شافعى (متوفاى 749 شام در سال مشهور طاعون ).

13 - تاريخ ميافارقين ، تأ ليف : ابوالفضل عبداللّه بن محمد معروف به ابن ازرق فارقى (متوفاى 590 قمرى كشف الظنون ، ج 1، ص 207).

14 - تذكرة الخواصّ، تأ ليف : شمس الدين ابوالمظفر يوسف بن فرغلى سبط ابن الجوزى حنفى (متولد 581 متوفاى 654).

15 - تلبيس ابليس ، تأ ليف : جمال الدين ابوالفرج عبدالرحمان بن الجوزى البغدادى . او در مذهب ، حنبلى بود (متوفاى 597 در بغداد).

16 - سنن ابى داوود، تأ ليف : حافظ ابو داوود سليمان بن اشعث ازدى سيستانى (متولد سال 202 متوفاى 275 در بصره ) سنن او يكى از صحاح ششگانه برادران اهل سنّت است .

17 - سنن ترمذى ، تأ ليف : محدث معروف ابو عيسى محمد بن سورة الضرير (متوفاى 279) سنن او يكى از صحاح ششگانه نزد برادران اهل سنّت است . ((ترمذ)) از شهرهاى ماوراء النهر در نزديكيهاى بلخ مى باشد.

18 - شذرات الذهب فى اخبار من ذهب ، تأ ليف : ابو الفلاح عبدالحىّ بن عماد حنفى (متوفاى 1089) ط بيروت .

19 - شرح نهج البلاغه ، تأ ليف : ابن ابى الحديد معتزلى (متولد سال 586 قمرى ، متوفاى 655 در بغداد) او در مذهب اعتزال بود و خطاب به على بن ابى طالب - صلوات اللّه عليه - مى گويد:

وَرَأَيْتُ دِينَ اْلاِعْتِزالِ وَانَّنِى - اَهْوى لاَجْلِكَ كُلَّ مَنْ يَتَشَيَّعُ

يعنى :

((خودم در مذهب معتزلى هستم ولى به خاطر تو اى مولا! همه شيعيان را دوست مى دارم )).

20 - صحيح بخارى ، تأ ليف : ابو عبداللّه محمد بن اسماعيل بن ابراهيم بخارى ، محدث معروف كه كتابش اولين صحيح از صحاح ششگانه نزد برادران اهل سنّت است (متولد 194، متوفاى 256 در روستاى ((خرتنك )) از دهات سمرقند).

21 - صواعق ، تأ ليف : محدث شهاب الدين احمد بن حجر هيثمى مكّى ، وى از بزرگان شافعيه است (متوفاى 974).

22 - العبر فى خبر من غَبَر، تأ ليف : حافظ شمس الدين محمد بن احمد الذهبى الشافعى (متوفاى 748 قمرى ).

23 - عمدة الطالب فى انساب آل ابى طالب ، تأ ليف : ابن عقبه جمال الدين احمد بن على حسينى (متولد748،متوفاى 828 كشف الظنون ،ج 2، ص 1167).

24 - عمدة القارى فى شرح صحيح البخارى ، تأ ليف : بدرالدين محمود بن احمد العينى ،، قاض القضاة (متوفاى 855 در قاهره ).

25 - غالية المواعظ، تأ ليف : ابوالبركات آلوسى ، نعمان بن محمود حنفى (متوفاى 1317) ج 1، ص 78.

26 - فتح البارى فى شرح صحيح البخارى ، تأ ليف : حافظ ابوالفضل احمد بن على بن حجر عسقلانى ، او از اكابر شافعيه است ، (متوفاى 852) عسقلان بر وزن زعفران شهرى است از نواحى فلسطين .

27 - فرائد السمطين فى فضائل المرتضى والبتول والسبطين ، تأ ليف شيخ الاسلام ابراهيم بن محمد حمّوئى ، او از بزرگان شافعيه است (متولد644، متوفاى 730) حمّويه يكى از اجداد اوست و به او منسوب مى شود. راجع به اهل سنّت بودن او رجوع شود به تذكرة الحفاظ ذهبى ، ج 4، ص 1506 والدرر الكامنه ، تأ ليف : ابن حجر، ج 1، ص 6967 و طبقات شافعيه تأ ليف عبدالرحيم اسنوى .

28 - فصل الخطاب ، تأ ليف : خواجه پارسا، از بزرگان حنفى مى باشد. نامش محمد بن محمد حافظى است (متوفاى 822 در مدينه مشرفه )

29 - الفصول المهمّة فى معرفة الائمّة ، تأ ليف : نورالدين على بن محمد بن صبّاغ مكّى مالكى (متوفاى 855)

30 - كفاية الطالب ، تأ ليف : حافظ ابو عبداللّه محمد بن يوسف كنجى شافعى (متوفاى 658) در مراصد الاطلاع مى گويد: ((كُنج )) به ضم اول و فتح جيم بلوكى است بين ناحيه بادغيس و مرو.

31 - كنز العمّال ، تأ ليف : على بن حسام الدين مشهور به هندى و متّقى كه از تأ ليف آن در سال 957 فراغت يافته است (متوفاى 975 هجرى )

32 - مرقاة المفاتيح ، تأ ليف : نورالدين على بن سلطان محمد هروى حنفى در شرح مشكاة المصابيح (متوفاى 1014)

33 - مروج الذهب و معادن الجوهر، تأ ليف : ابوالحسن على بن الحسين مسعودى مسلّم الفريقين (متوفاى 346)

34 - مستدرك الصحيحين ، تأ ليف : الحافظ ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه النيشابورى (متوفاى 405 هجرى در نيشابور)

35 - المسند، تأ ليف : ابو عبداللّه احمد بن محمد بن حنبل شيبانى رئيس مذهب چهارم از مذاهب برادران اهل سنّت (متوفاى 241 در بغداد)

36 - المختصر فى اخبار البشر، معروف به ((تاريخ ابوالفداء)). تأ ليف : اسماعيل بن نورالدين شافعى (متوفاى 732)

37 - مقتل الحسين عليه السّلام ، تأ ليف : حافظ موفّق بن احمد حنفى معروف به اخطب خوارزم (متولد 484، متوفاى 568)

38 - مطالب السئول فى مناقب آل الرسول ، تاءليف : كمال الدين محمد بن طلحه عدوى شافعى (متوفاى 652 در حلب )

39 - مناقب مرتضوى ، تأ ليف : محمد صالح حسين ترمذى حنفى .

40 - مودّة ذوى القربى ، تأ ليف : سيد على بن شهاب همدانى (متوفاى 786) همه آن كتاب را حافظ قندوزى در ينابيع المودّه آورده است .

41 - نور الابصار، تأ ليف : سيد مؤ من بن سيد حسن شبلنجى شافعى ، او بعد از 1250 هجرى در روستاى ((شبلنجى )) از دهات مصر به دنيا آمده و از علماى مشهور شافعى است ، خودش در اول نورالابصار به آن تصريح كرده است .

42 - وفيات الاعيان ، تأ ليف : ابو العباس شمس الدين احمد بن محمد بن ابراهيم بن ابى بكر بن خلكان اِربلى برمكى ، او از اعيان شافعيّه است و در سال 608 در شهر ((اِربل )) به دنيا آمد ودرسال 681 در دمشق از دنيا رفته است .

43 - اليواقيت و الجواهر، تأ ليف : شعرانى عبدالوهّاب احمد بن على انصارى شعرانى صوفى . او از اعيان شافعيه است و در آبادى قلقشنده مصر در سال 898 به دنيا آمده و در 973 از دنيا رفته است .

44 - ينابيع المودّه ، تأ ليف : حافظ سليمان بن ابراهيم قندوزى حنفى بلخى ، اين عالم بزرگوار در سال 1220 در شهر ((بلخ )) متولد شد و در سال 1294 در قسطنطنيه از دنيا رفت و در خانقاه مراديّه مدفون گرديد.