از مجموع اين آيات و اخبار که از «تفسير نور الثقلين» و «غرر الحکم» و «روح هستي» نقل شده و ساير تعاليم مکتب وحي که در مدارک روايي ثبت گرديده استفاده مي شود که آلودگي به گناهان و سيئات اخلاقي به مراتب از بيماريهاي جسمي و امراض بدني دشوارتر و مصيبت بارتر مي باشد، کوردلي و قساوت قلب، از لال شدن و نابينائي چشم سر خطرناک تر و بدتر است و خلاصه زشتي سيرت و پليدي باطني قطعا از زشتي صورت و آلودگي هاي ظاهري، بيشتر مايه ي بدبختي و تيره روزي است.

چنانکه مردم از کثافت هاي جسمي مي گريزند و از زشتي چهره و صورت ناراحتند و رنج مي برند و در صدد معالجه برآمده، خوش دارند صورتي زيبا و بدني سالم و شاداب داشته باشند، نيز بايد صد چندان بکوشند تا روح خود را درمان کنند، بيماريهاي اخلاقي و انحرافهاي اعتقادي را ريشه کن نمايند، از گناهان که باعث دل مردگي و افسردگي است و نور هدايت و مشعل خرد را در جان بشر خاموش مي سازند فاصله بگيرند و سيرتي نيکو و باطني آراسته به صفات ارزشمند انساني به دست آورند.

صورت زشت و چهره ي نازيبا گاهي چنان رنج آور و تاسف بار است که آدمي را تا مرز ديوانگي پيش مي برد، اعصاب و روانش را فرسوده مي سازد و به انجام کارهاي جنون آميز وادارش مي نمايد. خبري که



[ صفحه 144]



اکنون مي خوانيد به گزارش کتاب «اخلاق از نظر همزيستي و ارزشهاي انساني» در روزنامه ي کيهان شماره ي 9783 چاپ گرديده است.