چگونه مي توان به پول و ثروت رسيد؟ سرمايه هاي مادي و ثروت هاي دنيوي، از دو راه ممکن است نصيب بشر شود. يکي از راه کسب و کار و تلاش هاي اقتصادي مثل تجارت و زراعت و صنعت، و يکي از راه رسيدن به گنج؛ بدون کوشش و زحمت.

راه اول را طريق اکتسابي گويند و راه دوم را، موهبتي و خدادادي خوانند. گرچه هر دو ثروت را خدا داده است. زيرا کاسب و تاجري که کار مي کند و رنج مي برد تا به سود و سرمايه دست يابد، نيز با فکر



[ صفحه 56]



و نيروئي که خدا به او موهبت نموده، به اين نعمت دنيوي رسيده است و کافي است به فرمان پروردگار، يکي از رگهاي قلبش مسدود شود يا يکي از شيارهاي مغزش مختل گردد، تا به کلي از زندگي ساقط شود و نه تنها از تجارت و رسيدن به ثروت باز ماند بلکه يکباره از پاي درآيد. اما در صورت اکتساب، خودش با نيرو و فيض خدادادي، زحمت کشيده تا پول و ثروتي اندوخته است ولي در فرض دوم، بدون هيچ رنج و تلاشي به ثروت انبوهي رسيده است، مثلا در ضمن کلنگ زدن باغچه يا حفاري زمين، ناگهان بر اثر اصابت نيش کلنگ، گنجي ظاهر شده و چند کوزه پر از جواهرات و سکه هاي زر، نصيبش گرديده است. اين هم ثروت خدادادي است، اما بدون زحمت و کوشش و اکتساب. بدين خاطر اين را «موهبت» گويند و طريق نخست را «اکتساب» نامند. به ديگر بيان: در ثروت اکتسابي، کار و تلاش فرد، واسطه و وسيله ي رسيدن به نعمت خدا مي باشد ولي در ثروت موهبتي، بدون واسطه ي زحمت و کوشش، نعمت الهي يکباره نصيب انسان مي شود.