امام هادي عليه السلام پسر ديگري به نام ابوجعفر محمّد داشت که بنا به برخي از روايات از جمله روايتي که شيخ طوسي آورده، مقرّر بود، امامت شيعه به او برسد، و امام دهم به امامت او اشارت فرموده بود.... محمّد بن علي مردي پارسا و مورد احترام اصحاب پدر خويش بود، امّا اين پسر در زمان حيات امام از دنيا رفت، و بعضي از شيعيان از اين بابت به انديشه فرو رفته، از جمله ابوهاشم داوود بن قاسم جعفري گويد: من در اين انديشه بودم که امام هادي فرمود: «بلي خداوند به جاي ابوجعفر، ابو محمّد (امام حسن عسکري) را امام قرار داد. همچنان که درباره اسماعيل (فرزند امام صادق) و امام کاظم چنين شد». اين روايت، يکي از روايات مهم دالّ بر نص امامت امام عسکري است.

امام دهم را برادر ديگري بود به نام جعفر که نزد شيعيان به لقب کذّاب معروف شد. بعد از آن که امام عسکري عليه السلام از سوي پدر به امامت منصوب گرديد. جعفر، مدّعي گرديد، و شروع به کارشکني و توطئه گري کرده، و فتنه انگيزي بسيار نمود، و پس از رحلت حضرت امام حسن عسکري عليه السلام دعوي امامت کرد، و منکر وجود امام غايب (عج) شد.