براي شناخت حضرت مهدي عليه السلام و ويژگي هاي شخصي و کيفيت غيبت و ظهور او هيچ وسيله اي بهتر از آيات شريفه قرآن کريم و روايات معصومين عليهم السلام نيست. با اين که در اين زمينه و با اتّکاي به همين آيات و روايات، بيش از هزار کتاب و رساله نوشته شده است، باز هم به طور يقين مي توان گفت که در تمامي آن ها، جز بخش کوچکي از معارف مربوط به آخرين ذخيره الهي، تبيين نشده است؛ زيرا ابعاد وجودي او را - همچنان که درباره اميرالمؤمنين عليه السلام فرموده اند -، کسي جز خدا و پيامبرصلي الله عليه وآله به تمام و کمال نشناسد، و باز کلام خدا و پيامبر و اهل بيت را هرکسي به درستي فهم نتواند کرد.

علاوه بر اين، خاصيت دوران غيبت است که نمي توان مطمئن بود که همه فرمايشات آنان به ما رسيده باشد.

با اين همه، آن چه در پي مي آيد تنها مروري بر پاره اي عناوين و ذکر نمونه هايي در هر باب است، بسان بر گرفتن قطره هايي از دريايي بي کرانه، که گفته اند:



آب دريا را اگر نتوان کشيد

هم به قدر تشنگي بايد چشيد