محي الدين العربي الاندلسي در باب 366 از کتاب «فتوحات» خود، مطابق آنچه شعراني در «يواقيت» نقل کرده، گفته: «بدانيد که ناچار است از خروج مهدي، لکن خروج نمي کند تا آن که پر شود زمين از جور و ظلم؛ پس پر کند آن را از عدل و داد و اگر باقي نماند از دنيا مگر يک روز، طولاني مي کند خداوند آن روز را تا اين که والي شود اين خليفه؛ او از عترت رسول خدا صلي الله عليه و اله و سلم و از عترت فاطمه عليها السلام است. جد او حسين بن علي بن ابي طالب عليهم السلام است و والد او حسن عسکري عليه السلام، پسر امام علي النقي؛ پسر امام محمد تقي، پسر امام علي رضا، پسر امام موسي کاظم، پسر امام جعفر صادق، پسر امام محمد باقر، پسر امام زين العابدين علي، پسر امام حسين، پسر امام علي بن ابيطالب عليهم السلام است.



[ صفحه 53]



مطابق است اسم او با اسم رسول خدا؛ بيعت مي کنند او را مسلمانان، مابين رکن و مقام ابراهيم؛ شبيه رسول خدا صلي الله عليه و اله و سلم است در خلق و پايين تر از اوست در خلق؛ زيرا که نمي شود احدي مانند رسول خدا صلي الله عليه و اله و سلم، در اخلاق او، و خداي تعالي مي فرمايد: (انک لعلي خلق عظيم).

تقسيم مي کند مال را بالسويه، و به عدالت رفتار مي کند در رعيت؛ مي آيد در نزد او مرد، پس عطا مي کند به او، آن قدر که تواند او را بردارد.

خروج مي کند در وقت سستي دين. باز مي دارد خداوند به او، مردم را از مناهي و معاصي، پيش (بيش) از آنچه نگاه داشته به قرآن....