بسياري از آيات قرآن مجيد مويد اين حقيقت است و دوران خوشي و امنيت را نويد مي دهد که يقينا همه ي جهان را فرا خواهد گرفت و بشريت از رفاه و عدالت و آزادي و از تمام مايحتاج يک زندگي آبرومندانه برخوردار خواهد شد.

قرآن مجيد مي فرمايد:

«و لقد کتبنا في الزبور من بعد الذکر ان الارض يرثها عبادي الصالحون» [1] .



[ صفحه 43]



«و ما بعد از تورات در زبور داود نوشتيم و در کتب انبياء سلف وعده داديم که البته بندگان نيکوکار من ملک زمين را وارث و متصرف خواهند شد.»

پس اسلام ادامه ي اديان پيشين آسماني است که جملگي به بشريت، آينده ي سعادت باري را نويد مي دهند تا فرمانروائي زمين تا فرمانروائي زمين و جهان از آن طلايه داران با ايمان و نيکوکار گردد و زماني که اين فرمانراوائي بدست طلايه داران با ايمان و نيکوکار بيفتد فرصتي براي سعادت و يک دوره رفاه، دست خواهد داد.

خداوند بزرگ مي فرمايد:

«انا لننصر رسلنا و الذين آمنوا في الحياة الدنيا و يوم يقوم الاشهاد» [2] .

«ما (که خداي توانائيم) البته رسولان خود و اهل ايمان را هم در دنيا (بر دشمنانشان) ظفر و نصرت مي دهيم و هم روز قيامت که گواهان (اعمال نيک و بد) به شهات برخيزند.»

بديهي است پيامبران که خود، خواهان خوشبختي و عدالت و آزادي اند و پيروانشان که خويشتن را وقف خدمت آرمان هاي مقدس ياد شده کرده اند از گزند و آسيب در امان نبوده اند. آنچه پيامبران و پيروانشان متحمل شدند به مراتب



[ صفحه 44]



سخت تر از رنج هائي است که ساير مردم کشيدند؛ زيرا آنان جبهه ي مبارزه و جهاد را بخاطر خوشبختي بشريت و حيثيت او رهبري مي کردند، لذا سرنيزه هاي ستم و طغيان بسوي سينه هاي آنان روانه گشت و زندگي دنيائي آنان مبدل به يکپارچه درد و رنج و تعب در راه خدا شده بود. و لکن خداوند تبارک و تعالي به پيامبران و اهل ايمان وعده ي برآورده شدن آرمانهاي والايشان و چشيدن طعم شيرين پيروزي سريع در دنيا و لذت اجر و ثوابش در آخرت را داده است.

بفرموده ي خدايتعالي:

«هو الذي ارسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهره علي الدين کله و لو کره المشرکون» [3] .

«اوست خدائي که رسول خود (محمد مصطفي صلي الله عليه و آله) را با دين حق بهدايت خلق فرستاد تا بر همه ي اديان عالم تسلط و برتري دهد هرچند مشرکان و کافران ناراضي و مخالف باشند».

اين آيه سه بار در قرآن کريم تکرار شده است تا وعده ي پروردگار را در مورد گسترش دين اسلام در پهنه ي گيتي و پيدايش حقيقي و بکار بردن آنرا در پي ناکامي همه ي مکاتب و اديان ديگر به ثبوت برساند.



[ صفحه 45]



بفرموده ي خداي تبارک و تعالي:

«و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين» [4] .

«ما اراده کرديم که بر ناتوان شدگان زمين منت گذارده و آنها را پيشوايان خلق قرار دهيم و وارث ملک و جاه فرعونيان گردانيم.»

پروردگار، گروه هاي ستمديده و مستضعف و رنجديده ي زمين که بهترين نمونه هاي آنان ائمه ي برحق و اهل بيت محمد صلوات الله عليهم اجمعين هستند منت خواهد گذارد تا عملا رهبري جهان را بعهده گيرند و در پناه حکومت عدل و ايمان وارثان ثروتهائي شوند.

اينها همه به راستي نشانه هاي روشني است که تاکيد بر اين دارند که حق سرانجام پيروز شده و پيروان حق زمام جهان را بدست گرفته و آن را بساحل امن و امان رهنمون خواهند شد.

بي شک اين وعده ها در تاريخ گذشته ي انسان تحقق نيافت و تا به امروز نيز جامه عمل نپوشيده است و جز دو راه چاره اي نيست: يا اينکه بدرستي اين وعده مشکوک باشيم که بايد از اين تفکر پناه بر خدا برد يا اينکه بر اين عقيده باشيم که اين وعده ها درآينده تحقق خواهند يافت و يقينا نمي توان در



[ صفحه 46]



صحت و درستي اين وعده ها تشکيک نمود زيرا که:

«وعد الله لا يخلف الله وعده» [5] .

اين وعده الهي است و خدا هرگز خلاف وعده نمي کند.

و نيز بر مبناي آيه ي شريفه ي قرآن که مي فرمايد:

«ان الله لا يخلف الميعاد» [6] .

بدرستيکه خداوند خلاف وعده نخواهد کرد.

ناگزيريم که مطمئن باشيم که اين وعده ها در آينده بصورت يک حقيقت واقعي درآيند هر چند که اين آينده دور باشد.