مذاهب مي گويند بشريت در آينده به درجه و رتبتي خواهد رسيد که تابعيت از هوي و هوس و تابعيت از شخص را به کناري خواهد گذارد. همه تابع قانون خواهند شد، آن هم قانون خدائي که در آن کينه جوئي، بدخواهي، بالا بردن فردي به ناحق و فرو گذاردن حق کسي مطرح نباشد. آري، در آينده قانون خدا مي آيد زيرا مردم از قانون بشري سر خورده اند، آن را حافظ منافع خود نمي شمارند، براي آن ارج و بهائي قائل نيستند. زيرا قوانين بشري آينده نگري ندارند. وسعت ديد و نظر ندارند، تنها خير و صلاح جامعه اي محدود وجوب معدود را مي پسندند. وقتي قانون بشر قانون الهي باشد در آن نفع گروهي به زيان گروهي ديگر مطرح نيست، خير رساني براي عده اي و زبان بخشي براي عده اي ديگر نخواهد بود. کسي عقده اي از اجراي آن نخواهد داشت. کسي خود از فوق قانون و داراي مصونيت نخواهد شناخت. حتي حاکم و رهبر جامعه هم خود را موظف به رعايت قانون و اجراي آن خواهد دانست.