و بالاخره آفرينش با همه عظمتي که دارد، با همه پيچيدگي و دشواري در فهم ما که براي آن است، با همه اموري که بنظر، متضاد و متناقض مي آيند و در اين دستگاه بچشم مي خورند، هدفدار است، هدفي حق دارد و بر مبناي عدل استوار است. کسي نمي تواند از مسير حق منحرف شود و اگر هم منحرف شد مدت و زماني طولاني پيدا نخواهد کرد. زود به اصل و مرجعش باز خواهد گشت. اگر گاهي خلاف اين سخن را مي بينيم بدان خاطر است که براي عمل کردها مهلتي مقرر شده است. و بهنگامي که اين مهلت سرآيد برنامه ظالم و مظلوم روشن خواهد شد. فلسفه آفرينش اين است که آسمان و زمين و موجودات ميان آن بازيچه آفريده نشده اند. حقيقت اين است که خدا وسيله حق بر پيکره باطل مي کوبد تا آن را براندازد تا آنکه از ميان برود. داستان ابراهيم با نمرود، موسي با فرعون، اين حقيقت را تائيد مي کند.