اينکه اديان و مذاهب درباره آينده چه نظري دارند پاسخ اين است که آينده با قطعيت روشن است. دنياي امروز واژگون و نظام مخرب آن ويران خواهد شد. ريشه هاي ظلم و ستم و تبعيض و نابساماني خشکيده خواهد گشت. بشريت پس از ديدن آنهمه تيره روزي ها و نابسامانيها روز خوش و صلاح را خواهد ديد و نفسي با راحت و اطمينان خواهد شد. مذاهب مي گويند نابساماني ها و تيره روزي ها از امور عارضي هستند، نبودند و بعد بوجود آمدند. روزي مي رسد که اين امور از ميان بروند و اين



[ صفحه 55]



بشريت بيمار سلامت و تندرستي خود را بازيابد. اين اميد همه پيامبران و رهبران راستين بشر بوده است که حق و عدالت در جهان مستقر شود، ريشه جهل و کوته بيني بخشکد، دعوت شان پيروز گردد، منطق خودبيني، خودپسندي و خودمداري و نيز طرز فکر درونگروهي زايل شود، پرده دروغ و تزوير و ريا پائين افتد و مي دانيم آنها به امري واهي دل نمي بندند. آري، آنچه که امروز از ديد تشيع در قالب مهدي و عملکرد او مشتمل است اميد همه انبياء و هدف حق و عدالت و در جهت نظام آفرينش و سنت الهي است امري است شدني اگرچه دير يا زود شود. در عين حال مذاهب براي تحقق اميد انبياء و عملي شدن خواسته نظام آفرينش دلايلي در زمينه اصلاح آينده دارند که اهم آنها بدين قرارند: