با همه کوشش و تلاشي که انسان براي شناخت آينده و کسب آگاهي در آن زمينه دارد بايد اعتراف کرد که حدود آگاهي، از آن بسيار محدود و ناچيز است. حکمت خداي حکيم و دانا در اين سنت است که از آينده بجز مقداري اندک اطلاع براي آينده نداشته باشيم. بخصوص درباره مرگ و حيات مان که اطلاعي در دست نداريم. امام علي (ع) در اين باره فرمايد: چه بسيار از ساعت و اوقات را که در اين راه صرف کردم ولي حکمت خداي پرده اي بر روي آن گذاشت و جز بميزاني اندک دريچه اي از آن به رويم گشوده نشد. آري آينده تا حدودي زياد از ديد ما پوشيده است تا هر کس در عرصه عمل و محيط حيات با آزادي و اراده خود به کار و تلاش و به انجام وظيفه بپردازد: سعيد به ميل و اختيار خود بسعادت برسد و شقي نيز با اراده و آزادي شخصي خود طريق شقاوت را طي کند و بالاخره هر کس خود را آن چنان که هست نشان دهد.