هر رفتاري و عملي که از ما سر مي زند پيش از وقوع در خارج از ذهن و فکر ما نقشه اش طرح و رسم مي شود. اگر قصد جنگي باشد ابتدا در ذهن طراحي مي شود و اگر قصد صلحي هم باشد ابتدا در ذهن نقشه اش پديد مي آيد بر اين اساس ذهن ها و فکرها بايد ساخته باشند تا انسان بتواند عمل پرداخته و روشن عرضه بدارد. مساله اي که در اينجا طرح مي شود اين است که از انديشه ويران، و از باطني ويران تر چه انتظاري جز درهمي و آشفتگي خوهد بود؟ آنکس با خود در زد و خورد و درگيري است آيا مي تواند با ديگران در آشتي باشد؟ شما خود در جريانات روزمره مراقبت داريد با کساني که خشمگين اند، ناراحتي و اضطراب دارند، درگير تصادمات و برخوردها هستند، بيمارند، کم صبر و کم حوصله اند معاشرت و درگيري نداشته باشيد از آن بابت که نکند شعاع انعکاس درونش بيرون و در نتيجه شما را فرا بگيرد.