رسواگري هائي که برخي از سران مذاهب قبل از اسلام تحت عنوان مذهب بوجود آورده اند جهل و خرافاتي را که باسم دين به مردم قالب زده اند سبب آن شد که در بين مردم اين فکر پديد آيد که بين دانش و دين تضاد و تعارضي است. اسلام از همان آغاز خود در پي توسعه علم بوده و عقيده داشته است که هر چه دانش توسعه پيدا کند دين رشد و ترقي بيشتري پيدا خواهد کرد. بعلاوه اسلام خود گشاينده باب علوم متعدد و متنوعي در جهان بشريت بوده



[ صفحه 99]



و آن را توسعه داده است و شما در هر يک از شاخه هاي علم روز جاي پاي اسلام را بعيان مي بينيد. چون همه اديان منسوخ مي شوند و تنها اسلام باقي مي ماند، و چون پيوندي جدي بين دين و دانش است خود بخود اين انديشه لغو منسوخ خواهد شد و اسلام خود مشوق حرکت مردم به سوي دانش مي شود و راه ترقي علم را از اين باب مي گشايد و در نتيجه بشريت از طريق آن به خير ور فاه خواهند رسيد.