جهان عرصه پيکار حق با باطل است. در جنبه ظاهر گاهي پيروزي از آن حق است و زماني از آن باطن در معني و واقع امر هميشه پيروزي از آن حق است زيرا مدافع آن و حامي آن خداست و خدا از کسي شکست نمي خورد. تاريخ بشر همه جا و در همه مراحل شاهد تضاد و برخورد حق با باطل است و اين حق و باطل گاهي در قالب دو طبقه حق و طبقه باطل تجسم پيدا مي کند که در حال زود و خورد قرار مي گيرند ولي از ديد قرآن پيروزي نهائي از آن حق است و باطل از بين مي رود. تعبير قرآني در راه حق و باطل تعبير آب و کف آن است. وجود کف بر روي آب امري عارضي است که دوام پذير نيست دير يا زود زائل مي شود و آنچه باقي مي ماند آب زلال است. آري حق برجاست اگر چه چند صباحي در معرض هجوم باطل باشد. چون اين مربوط به اراده خداوند است (يريد اله ليحق الحق بکلماته) و باطل نابود شدني است اگر چه چند صباحي پاي بر جاي بماند. پايان کار جهان و تاريخ حيات بشر به سوي استقرار و استواري کامل عدل و حق به پيش مي رود.