بازگشت

فلسفه خوش بيني


بينش اسلامي در زمينه آينده مبتني بر خوش بيني و همراه با فلسفه مثبت است. بينشي است مبتني بر انديشيده بودن آفرينش و پيروزي حق بر باطل. در اين فلسفه سخن از استقرار حق و عدل و پديد آمدن عصري طلائي است، عصري که نه در گذشته نمونه آن ديده شد و نه در آينده به انسانها نويد مي دهد که هر چه بر سر تو آيد بکوش آن را ارزيابي و تحليل کني، اگر از سوي باطل بود نگران آن مباش و در برابر آن بايست. مطمئن باش جهان سرانجام به کام تست. شما در داستان يوسف در قرآن از زبان يعقوب مي شنويد که مي گويد اي فرزندان من بجستجوي يوسف رويد و نوميد نباشيد. در داستان ابراهيم مي خوانيم که از رحمت خدا جز گمراهان نوميد نشوند و در سوره ديگر خطاب به انسانها و بندگان خدا مي خوانيم: اي بندگان من که درباره خود اسراف کرده و گناه نموديد از رحمت خدا غافل نشويد که خداوند همه گناهان را مي بخشد و... و بدين سان مي بيند که بر اساس اين فلسفه چه حرکت و شوري و چه



[ صفحه 62]



سازندگي و تلاشي در جامعه پديد مي آيد و چگونه انسانها براي رسيدن به اصالت ها به حرکت مي افتند. و در فراز و نشيب ها چه موضعي مي گيرند. آنچه که در اسلام در طول تاريخ آن، از حرکت ها و قيام ها و شورها مي بينيم مربوط به داشتن همين ديد است.