در سنن، ابوداود مي نويسد: او در خلق (به ضمه) شبيه رسول خدا است ولي در خلق (به فتحه) شبيه ايشان نيست. ليکن به روايت نعماني در کتاب غيبت، حضرت اميرالمومنين علي عليه السلام فرموده است: انه يشبه نبيکم في الخلق و الخلق: او در خلقت و خلق و خوي شبيه پيامبرتان مي باشد. در روايت است که: علي خده الايمن خال کانه کوکب دري: بر گونه راستش خال همچون ستاره درخشان است. در روايت ديگر بيان شده: کان وجهه کوکب دري في خده الايمن خال اسود: چهره اش در نور افشاني اختري تابناک را ماند که در گونه راستش خالي سياه است و در حديث آمده است:



[ صفحه 27]



افرق الثنايا اجلي الجبهه. ميان دندانهاي پيشين (حضرتش) فاصله - است و - و پيشاني (حضرتش) پهن و بزرگ -مي باشد-. و نيز در روايت است که: پيشاني بلند و در (اطراف دو شقيقه کم مو). حضرت امير عليه السلام در توصيف ايشان فرموده است: انه شاب مريوع القامه، حسن الوجه و الشعر يسيل شعره علي منکبيه، و يعلو نور وجهه سواد شعر لحيته و راسه، اجلي الجبين، اقني الانف، ضخم البطن، بفخده اليمني شامه، افلج الثنايا: او جواني است با قامتي متوسط و سيمائي دلربا. مويش بر دو کتفش آويزان است. نور چهره اش بر سياهي موي محاسن و سرش غلبه دارد. بر ران راستش خالي است و بين و بين دندانهاي پيشين وي فاصله وجود دارد. امام محمد باقر عليه السلام در ذکر شمائل فرزندش مهدي بيان مي دارد: مشوب حمره، غائر العينين، مشرف الحاجبين، عريض ما بين المنکبين، براسه حزار و بوجهه اثر: رنگ چهره اش به سرخي مي گرايد، چشمانش در چهره فرو رفته، ابروانش برجسته، و ميان دو شانه اش پهن است، در سرش (در ريشه موهايش) بسامن سبوس (شوره) وجود دارد و در صورتش ويژگي



[ صفحه 28]



(خاص) است. صباي مصري در کتاب اسعاف الراغبين مي نويسد: جواني است سياه مژگان (يا سياه چشم) با ابروئي پيوسته بيني اي کشيده، محاسني پر پشت، و دو خال که يکي بر گونه راست و ديگري بر دست راستش قرار داد. در الفصول المهمه اثر ابن صباغ نيز آمده که رنگ اندام و سيماي مهدي گندمگون است. در آينده حديث امام رضا عليه السلام را خواهيم آورد که مي فرمايد امام عصر به هنگام ظهور، سني کهن دارد ولي در منظري جوان آشکار مي شود به حدي که وي را چهل ساله يا کمتر تصور مي نمايند.