ادريس عليه السلام غيبتش مشهور است. پيروانش در زمان غيبت وي چنان به تنگنا افتادند که حتي غذاي روزانه آنها تامين نمي گشت. سرکش و طاغوت زمان نيز برخي از آنان را کشت، دسته اي را تهيدست ساخت و بقيه ايشان را در خوف و بيم نگهداشت. تا اينکه خداوند ادريس را ظاهر ساخت و پيروان خود را وعده داد که گشايش فرا ميرسد وفردي ازنسل او بنام نوح قيام نموده و آنان را رهائي مي بخشد سپس خداوند او را بسوي خويش بالا برد مومنان نسل اندر نسل در انتظار قيام نوح بودند در اين انتظار در برابر ستم ظالمين صبر و شکيب پيشه مي ساختند تا اينکه سرانجام نوح پرچم رسالت را برافراشت. شيخ صدوق از امام محمد باقرعليه السلام روايتي نقل کرده دال براينکه ادريس به سبب بيم از جبار زمانه بيست سال درغاري پنهان بود و يکي از ملائکه آب و خوراک او را ميآورد سپس شيخ صدوق مبعوث شدن حضرت نوح به رسالت را ذکر کرده و بعد از آن به سند خود از امام جعفر صادق عليه السلام نقل نموده که حضرتش فرموده: انه لماحضرت نوحاعليه السلام الوفاه دعا الشيعه فقال لهم: اعلموا انه سئکون من بعدي غيبه يظهر فيها الطواغيت وان الله عزوجل يفرح عنکم بالقائم من ولدي اسمه هود [الي ان قال] فلم يزالوايترقبون هودا عليه السلام وينتظرون ظهوره حتي طان عليهم الامد وقست قلوب اکثرهم فاظهر الله ذکره نبيه هودا عليه السلام عند الياس وتناهي البلاء[بهم] واهلک الاعداء بالريح العقيم[الي ان قال] ثم وقعت



[ صفحه 70]



الغيبه بعد ذلک الي ان ظهرصالح عليه السلام: چون هنگام وفات نوح عليه السلام فرا رسيد مومنان را فراخواند و به آنها گفت: بدانيد که بعد از من غيبتي خواهد بود که سرکشان ستمگر در آن زمان چيرگي مي يابند. اما خداوند صاحب عزت و جلال به قيام گري از فرزندان من بنام هود موجبات رهائي شما را فراهم مي سازد. آنان پيوسته انتظار هود عليه السلام را رامي کشند....و ظهورش را چشم به راه بودند. اما زماني طولاني گذشت و از هود خبري نبود قلبهاي اکثرپيروان آئين توحيد به قساوت گرائيد. اما سرانجام خداوند پيامبرش هود را در اوج نااميدي و بلا فرا رساند و دشمنان را با باد و طوفاني عظيم هلاک ساخت... بعد از آن مجددا زمان غيبت پيش آمد تا اينکه صالح ماموربه نبوت ونجات مردمان شد.