ابو بکر محمد بن احمد بن عثمان بغدادي، وي برادر زاده محمد بن عثمان عمري بود. ابتدا ابودلف کاتب مدعي نيابت براي او شد. جريان را از ابوبکر پرسيدند او آن را انکار نمود و بر عدم صحبت اين ادعا قسم ياد کرد. اما بعدا به ابودلف تمايل جست در نتيجه شيعيان وي را از خود طرد ساختند. گفته شده که او کار گزار يزيدي در بصره بود و مدتي طولاني خدمت وي را مي کرد پس از اينکه مال بسياري فراهم ساخت، از او نزد يزيدي سعايت کردند. او هم وي را خواست و اموالش را مصادره نمود، آن گاه ضربه اي بر سرش زد که منجر به مرگش گرديد. ابن قولويه گويد که ابودلف کاتب که خداوند رحمتش را شامل حال او نگرداند، ملحد بود، سپس غالي شد، و آن گاه ديوانه گشت، و بعد از آن زنجيري شد. سر انجام به عقيده تفويض گرائيد.