محمد بن نصير نميري که فرقه نصيريه منسوب به وي مي باشد بعد ازمحمد بن عثمان عمري مدعي مقام او شد. اما با اظهار کفر و الحاد خود خداوند وي را رسوا ساخت. عمري نيز او را لعن نمود و از وي تبري جست. چون اين خبررا به گوش او رساندند به قصد عذرخواهي عازم منزل عمري شد اما وي به او اجازه ورود



[ صفحه 60]



او مدعي بود که پيامبر است و امام هادي عليه السلام او را فرستاده است و معتقد به ربوبيت ايشان بود. نميري ازدواج با محارم و لواط را جائز مي شمرد. محمد بن موسي بن حسن بن فرات او را ياري مي کرد و اسباب پيشرفت دعوي وي را فراهم مي ساخت. به محمد بن نصير در لحظات آخر عمر، در حالي که زبانش سنگين شده بود گفتند: چه کسي را جانشين خود قرار مي دهي؟ با لحني ضعيف و بريده گفت: احمد کسي نفهميد که احمد کيست و منظور وي چه کسي مي باشد. از اين رو پيروانش به سه فرقه گرائيدند: گروهي پيرو احمد فرزندش شدند، دسته اي احمد بن محمد بن موسي بن فرات را برگزيدند و فرقه اي ديگر، احمد بن ابي الحسين بن بشر را پيشواي خود گرفتند.