وي همسر هارون الرشيد و از شيعيان بوده است. هنگامي که هارون از عقيده او آگاه گشت، سوگند ياد کرد که او را طلاق دهد. او به انجام کارهاي نيک معروف بود. درزماني که يک مشک آب در شهر مکه يک دينار طلا ارزش داشت، او، حُجاج و شايد هم مردم مکه را سيراب کرد. او با کندن کوه ها و احداث تونل ها، آب را از خارج حرم -ازفاصله ده ميلي - به حرم آورد. زبيده صد کنيز داشت که همگي حافظ قرآن بودند و هرکدام موظف بودند که يک دهم قرآن را بخوانند؛ به گونه اي که از منزل مسکوني او صداي قرائت قرآن، همانند زمزمه زنبورهاي عسل بلند بود. [1] .