بازگشت

زمينه سازان ظهور


بخش عمده اي از رواياتي که درباره رويدادهاي پيش از ظهور و ياران حضرت مهدي (عج) آمده است، درباره ايران و ايرانيان است که با تعبيرات گوناگوني مانند: اهل فارس، عجم، اهل خراسان، اهل قم، اهل طالقان، اهل ري و... بيان شده است.

با بررسي مجموع اين روايات، به اين نتيجه مي رسيم که در کشور ايران، پيش از ظهور امام زمان (عج)، نظامي الهي ومدافع ائمّه معصومين (ع) بر پا مي گردد که مورد نظر امام زمان (عج) است و نيز مردم ايران، نقش عمده اي در قيام آن حضرت دارند که در بخش قيام به آن مي پردازيم. در اين جا به ذکر چند روايت بسنده مي کنيم:

رسول خدا (ص) مي فرمايد: «مردمي از مشرق زمين قيام مي کنند و زمينه را براي قيام حضرت مهدي (ع) فراهم مي سازند». [1] .

نيز مي فرمايد: «پرچم هاي سياهي از سمت مشرق خواهد آمد که دل هاي آنان همانند پاره هاي آهن است؛ پس هر کس از حرکت آنان، آگاهي يافت، به سوي آنان برود و با آنان بيعت کند؛ هر چند لازم باشد که بر روي يخ حرکت کند». [2] .

امام باقر (ع) مي فرمايد: «گويا قومي را مي بينم که در مشرق قيام کرده اند و حق را مي طلبند؛ ولي حق را به آنان نمي دهند. بار ديگر طلب مي کنند؛ ولي باز به آنان واگذار نمي کنند. در اين حالت، شمشيرها را از نيام کشيده، بر شانه مي گذارند که در اين هنگام، دشمن خواسته آنان را مي پذيرد؛ ولي آنان نمي پذيرند و قيام مي کنند و حق را واگذار نمي کنند، مگر به صاحب أمر. کشتگان آنان شهيد هستند و اگر من آنان را درک مي کردم، خودم را براي صاحب اين امر آماده مي کردم». [3] .

امام باقر (ع) مي فرمايد: «ياران حضرت قائم (عج) سي صد و سيزده نفر و از فرزندان عجم هستند». [4] .

هر چند عجم به غير عرب گفته مي شود، ولي به طور حتم ايرانيان را در برمي گيرد و با توجه به روايات ديگر، در بين نيروهاي ويژه حضرت مهدي (عج) تعداد زيادي از ايرانيان حضور دارند.

رسول خدا (ص) مي فرمايد: «به زودي پس از شما، اقوامي خواهند آمد که زمين زير پاي شان جمع مي شود - طيّ الارض مي کنند - و درهاي دنيا بر روي آنان گشوده مي گردد و آنان را مردان و زنان فارس خدمت مي کنند. زمين زير گام هاي شان پيچيده مي شود؛ به گونه اي که هر يک از آنان بخواهد، فاصله شرق تا غرب را در يک ساعت مي پيمايد. نه آنان خود را به دنيا فروخته اند و نه اهل دنيايند و نه دنيا در آنان حظّ و نصيبي دارد». [5] .

اميرمؤمنان (ع) مي فرمايد: «خوشا به حال طالقان؛ زيرا خداوند در آن جا گنج هايي دارد که نه از طلا و نه از نقره اند، بلکه مردان با ايماني هستند که خدا را به حق شناخته اند و آنان ياوران مهدي آل محمد (عج) در آخرالزمان خواهند بود». [6] .

رسول خدا (ص) نيز درباره خراسان مي فرمايد: «در خراسان گنج هايي است؛ امّا نه از طلاو نقره؛ بلکه آنان مرداني هستند که خدا و رسولش آنان را دوست مي دارند». [7] .


پاورقي

[1] ابن ماجه، سنن، ج 2، ص 1368؛ المعجم الاوسط، ج 1، ص 200؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 318 - کشف الغمّه، ج 3، ص 268؛ اثبات الهداة، ج 3، ص 599؛ بحارالانوار، ج 51، ص 87.

[2] عقد الدرر، ص 129؛ شافعي، بيان، ص 490؛ ينابيع المودّه، ص 491؛ کشف الغمّه، ج 3، ص 263؛ اثبات الهداة، ج 3، ص 596؛ بحارالانوار، ج 51، ص 84.

[3] نعماني، غيبة، ص 373؛ بحارالانوار، ج 52، ص 243؛ ابن ماجه، سنن، ج 2، ص 1366؛ حاکم، مستدرک، ج 4، ص 464.

[4] نعماني، غيبة، ص 315؛ اثبات الهداة، ج 2، ص 547؛ بحارالانوار، ج 52، ص 369.

[5] فردوس الاخبار، ج 3، ص 449.

[6] شافعي، بيان، ص 106، متقي هندي، برهان، ص 150؛ کنز العمّال، ج 14، ص 591؛ ينابيع المودّه، ص 491؛ کشف الغمّه، ج 3، ص 286.

[7] کنز العمّال، ج 14، ص 591.